Рэцэпт : “Fonduta”
Гэта было 8 Dicembre 1989, era notte quando nacque mio figlio…
Я ўспамінаю словы амерыканскага пісьменніка Эрман Бомбек…
Дзеці, як паветраных змеяў,
марнаваць сваё жыццё, спрабуючы атрымаць іх ад зямлі.
Запуск і бегчы з імі
каб трымаць іх як задыхаўся ...
Як паветраных змеяў, яны ў канчатковым выніку на зямлі ...
і вы выпраўленая і камфорт, наладзіць і вучыць.
Вы бачыце іх падняцца на вецер і супакоіць іх
што ў бліжэйшы час яны будуць вучыцца лётаць.
Нарэшце, у паветры:
гэта займае больш, чым радок, і вы затым, каб даць.
І ў кожны метр вяроўкі
што выслізгвае з вашых рук
ваша сэрца напаўняецца радасцю
і смутак разам.
Дзень за днём
кайт становіцца ўсё больш і больш
і вы адчуваеце, што не будзе доўга,
да гэтага прыгожае істота
разарваць нітка, якая аб'ядноўвае вас, а затым быць узняты,
як гэта павінна быць, бясплатна і ў адзіночку.
Толькі тады вы будзеце ведаць,
di avere assolto il tuo compito.
Так і павінна быць ...
Sfogliando delle vecchie foto la mente è tornata in un lampo a quei ricordi, ormai ventitré anni fa… Quanta paura, бацькоўства робіць усё змяніць, адказнасць на ўсё жыццё ўпершыню. Я не была практыка дзяцей, быўшы адзіным дзіцем у сям'і, я не быў добра знаёмы.
Я памятаю, што, калі я ўбачыў яго ў першы раз быў жудасна падоўжаную галаву. Памятаеш Сімпсанаў? Chiesi subito: “Ma rimane così?"Яны патлумачылі мне, што гэта было вынікам цяжкасцяў, з якімі я меў на радах. Пухліну хутка знік у адрозненне, як яна плача ... э-э, што frignone! Плакала ўвесь час, і з гэтага голасу! 🙁
Яго першае слова "brumma", машына ...
На самай справе, запал для рухавікоў мы абодва ДНК. Аднак, у адрозненне ад яго, io ho i miei limiti! Часам задушыць! Там ёсць, каб прынесці дзверы ў пакоі! Не кажучы ўжо пра час, што адкрыццё душ я апынуўся перад шыны! Больш пакоі ён жыве ў майстэрні!
Але не толькі, таму што, будучы захопленыя інфармацыйнымі тэхналогіямі, дапамагаючы для ўсіх! Вы ведаеце, эксцэнтрычны вынаходнік Эмэта “Доктар” Браўн у Назад у будучыню трылогіі? Тут, гэта… роўны!!! 😉
Andrea è un po’ particolare, come me dicono. A volte orso e solitario, ma per lo più amabile e sensibile. Solo chi lo conosce bene lo sa.
Mi ricordo quando anni fa felice mi portò a casa da scuola la sua ricetta della fonduta. La provammo subito. La sto leggendo ora esattamente come me la scrisse lui:
La Fonduta di Andrea (dosi per una persona)
- 100 Артыкул. di fontina DOP
- 3 cucchiai di latte
- 15 Артыкул. ды вослік
- 1 uovo
Amalgamare tutti gli ingredienti e far cuocere a fuoco lento mescolando fino ad ottenere un composto omogeneo.
Oggi Andrea compie gli anni. La nostra vita negli ultimi tempi è cambiata, io spesso sono assente, ma di una cosa sono certa, come un aquilone, lui ormai ha imparato a volare.
Commovente!!!