Voordat ik je dit verhaal begin te vertellen, wil ik je een vraag stellen: heb je ooit geprobeerd om te socializen met degenen die naast je wonen?? Ik heb het natuurlijk over echte gezelligheid, wat zovelen prediken op het web, maar dat weinigen beseffen in werkelijkheid. Ja... ik heb het over sociale interacties tussen mensen die per ongeluk naast elkaar wonen, maar ze kennen elkaar niet echt, of beter, die daar vaak niet in geïnteresseerd zijn.

Toch... ja, toch leven we in een tijdperk van geweldige virtuele verbindingen, en, helaas, veel minder dan relaties die echte kennisrelaties veronderstellen. Ik doel op de 'buurtbanden' die in de loop van de tijd consolideren, maar vooral live, en die elkaar vaak helpen, waardoor je minder alleen bent, die vaak alleen komen om zichzelf te vinden voor de omstandigheden van het leven. Zonder twijfel de waanzin van onze tijd, angsten en wantrouwen, ze faciliteren geen live sociale relaties. In dit snelle digitale tijdperk, interactie op sociale netwerken geeft de illusie van grotere veiligheid, met minder risico en inmenging in onze privésfeer.

Maar nu vraag ik: dit alles tegen welke prijs? Verschijnen en niet zijn, leegtes opvullen zonder ze daadwerkelijk te ervaren.

Goed, Ik wilde dit uitgangspunt maken omdat onlangs, na wederom een ​​verandering van woonplaats, Ik bevond mij in deze omstandigheden: tussen nabije en onbekende mensen, dat, ondanks talrijke wederzijdse toezeggingen, ze besloten de stand van zaken te veranderen. Come dico sempre, mensen leren kennen en ervaringen delen is een grote emotie en verrijking. Daarom wil ik je vandaag het verhaal vertellen van een jonge man, in zekere zin 'dicht bij mij', wat ik enorm waardeerde vanwege de kracht en vastberadenheid die hij toonde bij het overwinnen van een grote uitdaging: het leven en de obstakels die het ons oplegt.

Ik presenteer u Francesco Santorelli, atleet uit Briantea84.

De schoonheid is medeplichtig aan dit verhaal‘Mbriana, welwillende geest die rust en een goed voorteken brengt, beschermer van huizen en plaatsen waar ze welkom is. Een goede fee geboren uit een oude Napolitaanse legende, die Francesco vergezelt in zijn nieuwe avontuur op een ander gebied dan normaal: die van de horeca. Ik kan me jullie verbaasde gezichten al voorstellen!  Buurtbanden, geesten, legendes... maar waar hebben we het over zul je zeggen?! Be ', Ik weet dat je gelijk hebt. Misschien is het tijd om vanaf het begin te beginnen…

Francesco Santorelli, klasse 1992, hij was een kind zoals vele anderen in Napels, zijn geboortestad, hij hield van voetballen met vrienden. Een kindertijd die op zesjarige leeftijd abrupt door elkaar werd geschud, nadat een auto hem per ongeluk op straat had aangereden, waardoor hij een ernstige motorische handicap kreeg. Een traumatische gebeurtenis dus, na de daaruit voortvloeiende aanpassingsproblemen, hij gaf zijn tweede leven weg. Familiesteun is essentieel, zijn vastberadenheid is essentieel, maar bovenal zijn verlangen om te socialiseren. de facto, na enkele individuele sportervaringen, de behoefte aan teamspirit bracht hem ertoe om voor rolstoelbasketbal te kiezen. Aanvankelijk bij Ciss Napoli, dan, na het telefoontje naar Brianza, land waarnaar hij definitief verhuisde, con la Briantea84, paralympische sportclub waarmee sindsdien 2013 tot nu toe heeft hij goed gewonnen 21 trofeeën.

En de prachtige 'Mbriana' zul je zeggen? Wat heeft dit er allemaal mee te maken?

Goed, Francis, Daarnaast heb je een passie voor teamsporten, als goede Napolitaan houdt hij van pizza. Niet tevreden met de behaalde doelstellingen, we wilden een nieuw doel stellen: restaurateur worden. Een project dat iets in hem losmaakte, of beter, wat hem ertoe bracht een pizzeria in Monza te openen: 'Mbriana-pizza & Voedsel'. Een plaats ingehuldigd in januari 2022 samen met zijn neef Giuseppe Corrado: hotelopleiding in Napels, stage in Londen, persoonlijke realisatie in Brianza. "Je weet Cynthia, in Napels kan ik zeggen dat ik pizza heb leren maken, maar in Londen zeker om de vele uren werk te aanvaarden die de catering vergt."

Pizza's en lekkernijen met geselecteerde grondstoffen uit Campania en Brianza, die ik proefde en enorm waardeerde op de avond dat ik Francesco in zijn restaurant ging bezoeken. In werkelijkheid is het voor ons tweeën heel gemakkelijk om oog in oog te staan. Zoals ik al schreef, Het lot wilde dat Francesco in zekere zin 'dicht bij mij' was, of beter, bot gezegd, dat hij een goede buur van mij is. Hier wordt het mysterie onthuld. Buren die, ondanks hun vele verplichtingen, besloten om elkaar af en toe te ontmoeten en over elkaar te praten, magari, ik voeg toe, vergezeld van een goed glas wijn en enkele specialiteiten die we tijdens onze reizen hebben gekocht. Kleine levensmomenten die de relaties tussen de mensen die toevallig naast de deur wonen bijzonder maken.

Het is gebruikelijk om te zeggen dat alles wat ons overkomt logisch is. Persoonlijk geloof ik er heilig in. Ik ben ervan overtuigd dat Francesco er ook in gelooft.

Mbriana-pizza & Voedsel – Via Marsala 14, Monza – www.mbrianamonza.it

'De In-Presa-tegoedbon ', educatieve cafetaria en banketbakkerij van de opleidingsschool professional van de Maatschappelijke Coöperatie van In-Presa; 'Smakelijk', educatief restaurant van het Don Carlo Gnocchi Hotel Institute. Twee prachtige realiteiten van Carate Brianza.

Een paar weken geleden, altijd in de bedoeling om te settelen en naar weten interessante realiteiten den het grondgebied waarin kort geleden vivo, Ik kwam ... tegen, en ik moet toegeven verrassend ondergedompeld, in een verlaten industriegebied van Ben 50 duizend vierkante meter gelegen op korte afstand van het centrum van Carate Brianza: l 'ex Formenti, nu het Taste District. Ik schreef 'ondergedompeld' vanwege de sfeer van die industriële architectuur van vroeger, per me van grote charme, afgelopen jaren evenals onderhevig zijn aan herstel, ze verwelkomden en gaven nieuwe je start verschillende knutselactiviteiten, en niet alleen… (we hebben tijd om te onderzoeken). Goed, een paal dat kon niet anders dan mijn aandacht trekken vanwege de vele soorten aanbiedingen produktief: twee brouwerijen, twee scholen met gehecht bar-patisserie en restaurant, beide didactisch, een taverne, een productie van chocolade en vruchtensappen, enzovoorts nog.

in werkelijkheid, na te hebben gepauzeerd op de oriëntatiekaart die in een van de ingangen is geplaatst, Ik besloot daar te beginnenop mijn verkenning te beginnen met het bezoek van twee scholen die operators opleiden voor de restauranttoeristische sector.

'De In-Presa-tegoedbon ', educatieve cafetaria en banketbakkerij van de opleidingsschool professional van de Maatschappelijke Coöperatie van In-Presa. 

Ggeleid door de opdrachtgever van de school Chiara Frigeni, Ik luisterde naar het mooie verhaal dat aanleiding gaf tot dit project. Een droom van eeneen donna, nu werkelijkheid worden, die een tastbare stempel heeft gedrukt op zijn werk en op zijn onderwijs- en trainingsmethode. Een model dat in de loop der jaren is ontwikkeld na ervaringen in pleegzorg met moeilijke kinderen, dat, geslaagd een stage bij ambachtslieden lokaal, zijn opgenomen in de werkende wereld.

Een training gebaseerd op aandacht voor het individu, over het verwelkomen van een gezin, op het werk en daarna op school, ontworpen door Emilia voor eenstudenten met ernstige schooluitval die de drie jaar middelbare school niet kunnen afmaken, of met moeilijkheden bij het betreden van het secundair onderwijs als gevolg van schooluitval of persoonlijke ontberingen. Een training die de vorm aanneemt van verschillende workshops technici - inclusief de gastronomische - met een educatieve tuin en met studiegroepen die, zij ondersteunen naast docenten ook een tutor. Stage en externe stages zijn gedraaidik het betrekken van de ondernemers zelf, die in zekere zin de waarde van hun kunst herontdekken in een activiteit die je leert door middel van werk.

Een groeiend educatief voorstel dat momenteel account tweehonderdtachtig studenten hebben zich aangemeld voor meerdere trainingen. Per de voedings- en wijnsector, voor mij lieverd, leidde tot de oprichting van een educatieve cafetaria en banketbakkerij – Il Buono di In-Presa - systematisch geleid door studenten met constante ondersteuning goden kamer docenten e van banketbakkers. De behoefte om te leren ontstaat door te doen, dit is de formule. Een idee geboren in 1995, omgevormd tot een gestructureerd project in 2000, tot de concretisering in 2005, met de oprichting van een echt professioneel opleidingscentrum.

In-Presa, een sociale coöperatie bestaande uit enkele oprichters, werkpartners en andere vrienden van Emilia Vergani, maker en oprichter geboren in Carate Brianza. De 30 Oktober het is gevierd de twintigste verjaardag van zijn tragische dood, heeft plaatsgevonden bij een verkeersongeval tijdens het reizen in Paraguay.

'Smakelijk ', de educatief restaurant van het Don Carlo Gnocchi Hotel Institute.

"Cynthia, enZo'n mooie school bestaat niet!" Het ' zodat Tiziana Villa – voorzitten dhet instituut hoteliersde Don Carlo Gnocchi van Carate Brianza - hij maakte zijn debuut tijdens onze ontmoeting. Een instituut Gelijk geboren in 2008 met het idee om theoretische vakken te combineren met praktische vakken. Inhet was didactischgeconsolideerd door solide culturele fundamenten, die tot doel heeft mensen te laten begrijpen eenstudenten hoe belangrijk het is gebruik je hoofd om te doenen ga handen.  Een studieproject wie gaf vita naar "Saporinmente", educatief restaurant verbonden aan de school.

Ook hier leer je door te doen, elke dag, door kritische ervaring. Tweehonderdtwintig studenten die met lesgeven en ervaring direct heroverweeg het belang van de kamer, omdat de kamer vertelt wat wat gebeurt in de keuken.

Ervaringen opgedaan mede dankzij deeen samenwerkingen met een leraaro di cafsnijdt welke Claudio Sadler. Een esempide eenutentiekof genie dat hij heeft doordringensso studenten om te benaderende wereld- van gastronomie, moeilijk mte spannend. Een ontmoeting die leidde tot de samenstellen van een avond en een menu uitgewerkt met de studenten.

Hier zijn de indrukken van een van hen: "Het was een geschenk voor ons om Claudio Sadler als een meester te hebben ontmoet en erkend, tegelijkertijd, een uitdaging. Ondanks onze twijfels, de dankbaarheid dat hij zijn genialiteit en zijn voorbeeld van dichtbij had kunnen leren kennen, overwon de aanvankelijke angst om niet in staat te zijn, dank, vooral, aan zijn bereidheid om met ons een avond te organiseren waarin we in de eerste plaats als hoofdrolspelers als mannen zullen zien, zelfs voordat hij chef werd. Dankzij deze echte samenwerking, dat hebben we inderdaad begrepen, om excellentie te geven aan hun gasten of, zoals hij zou zeggen, "Cliënten", een onschatbare waarde moet worden erkend in de wetenschappelijke en humanistische voorbereiding, tot de beheersing van het woord, aandacht voor detail e, eindelijk, bij de dienst, die onberispelijk moet zijn. "

Tijdens de visita in de schoolzaal Ik werd getroffen door de aandacht voor de schoonheid van de kunsten, picturaal en meer. Werken wijd opengesteld geschonken door kunstenaars, wiens samenwerking resulteerde in diners onderwerpen open voor het publiek. Een manier om kunst en persoonlijke creativiteit van studenten, uitgedrukt door hun gerechten.

A conclusione della mia visita, na een lange tijd met Tiziana te hebben gesproken, zit het voor, Ik luisterde naar enkele van zijn wensen voor de toekomst. De eerste, is dat dit hotel etablissement een model worden dat overal kan worden gerepliceerd, om ervoor te zorgen dat mensen met talent een geschikte plek vinden om te leren en zich te uiten. De tweede, is dat deze peer school, zij het verstrekken van beurzen, toegankelijker zijn voor mensen met moeilijkheden economisch in ondersteunen deeen retta. Eindelijk, de derde, het is gericht op lokale instellingen, het versterken van het openbaar vervoer netwerk, het faciliteren van studenten die ze komen uit Milaan.

Schrijven over school en lesgeven in de restaurantbranche is tegenwoordig niet eenvoudig. Ik heb ervoor gekozen om het te doen, ondanks de moeilijke periode, studenten van deze scholen blijf je voorbereiden op de toekomst, zich uitdrukken met de enige middelen die op dit moment zijn toegestaan: de voedsellevering. Hen steunen betekent helpen om hun hoop te ondersteunen, en vooral, deze sector wordt zo zwaar op de proef gesteld.

In-Presa Social Cooperative Society www.in-presa.it   Via Emilia Vergani, 14 – Carate Brianza (MB)        

Don C School Institute. Gnocchi www.liceodongnocchi.eu  Piazza Risorgimento, 1 – Carate Brianza (MB) 

Bella ma non sempre facile. Een, parlo della Brianza, terra verde alle porte di Milano conosciuta per la bellezza dei suoi territori e per la sua gente operosa. Un’area produttiva che nell’immediato evoca imprenditori di successo. Terra di tradizioni ma anche di chiusure. Io stessa avvicinandomi a realtà produttive, ho trovato diffidenze raramente incontrate in altre parti d’Italia. Eppure, come dice Maurizio Alberti, een reclame-Milan, die in Brianza verplaatst,,it,willen After You,,it,Samen met partner en chef-kok Cinzia Degani,,it,Hij gaf een nieuwe draai aan zijn leven te draaien zijn huis in een boerderij,,it,een boerderij en een vrije associatie van ideeën,,it,Een huis met,,es,home cooking,,it,met een vast menu die varieert naar gelang seizoensproducten eigen en / of lokale boerderijen worden geassocieerd met het Consorzio Agrituristico Landbouw en Lecco Highlands,,it,La Valletta Brianza in de provincie Lecco,,it, volendo c’è posto per tutti.

Samen met zijn vrouw en chef-kok Cinzia Degani, ha dato una nuova svolta alla sua vita trasformando la casa in cui vive in un’azienda agricola, un agriturismo e una libera associazione di idee. Una casa con “cucina di casa”, con un menù fisso che varia in base ai prodotti di stagione propri e/o di aziende agricole locali, associate al Consorzio Agricolo e Agrituristico Lecchese Terrealte.

“Amici della Ratta” a La Valletta Brianza in provincia di Lecco, het huis waarin ze wonen en werken Cinzia en Maurizio,,it,Het ligt in het Park Montevecchia en Curone Valley,,it,Het hoofdkantoor is gevestigd in de oude weg van het voorschot,,it,van het dialect,,it,flat,,id,Dit betekent steile, beboste heuvel,,it,Een geweldige plek om te beginnen,,it,of aankomsttijd,,it,voor de paden van de kennis in het groene hart van Brianza,,it,culturele vereniging zonder winstoogmerk gericht op het geven lucht aan creatieve en artistieke impulsen,,it,Home naar tentoonstellingen,,it,themabijeenkomsten en de ontwikkeling van ideeën in de open lucht,,it. Situata nel Parco di Montevecchia e nella Valle del Curone, ha sede nell’antica strada della ‘rata’, voce dialettale che significa colle erto e boscoso.

Un ottimo punto di partenza, o di arrivo, per percorsi di conoscenza nel cuore verde della Brianza a poca distanza da Milano. non-profit culturele vereniging die de creatieve en artistieke impulsen van de mensen bevordert,,it,Ik moet zeggen dat na vijftien jaar mensen beginnen te vertrouwen,,it,omdat ze kunnen zien met eigen ogen dat ons was niet alleen een zakelijke keuze,,it,maar een lifestyle keuze,,it,We hebben aangetoond dat dit gebied houden,,it,initiatieven van solidariteit met de boeren van Norcia die gehost werden in onze markten en organiseerde een diner met ons,,it. Sede di mostre, incontri a tema e di sviluppo d’idee all’aria aperta, Hiermee kunt u een leerzame ervaring en een moment van welzijn onder uitzonderlijke natuurlijke schoonheid te leven,,it,samenzijn,,it,het ontwikkelen van energie en emoties. Een ervaring die ik persoonlijk meegemaakt lopen op blote voeten op het gras,,it,zoals ik het graag doen als ze in nauw contact met de natuur,,it,chatten met Maurizio en proeverij huisvrouwen bereidingen van Cinzia,,it,Zoals ik schreef hierboven,,it,Brianza mooi, maar op hun hoede,,it,Je bent in Milaan en uw partner in Legnano,,it,zoals velen hebben me verteld,,it, stando insieme, het ontwikkelen van energie en emoties. Een ervaring die ik persoonlijk meegemaakt lopen op blote voeten op het gras, come amo fare quando sono a contatto stretto con la natura, chiacchierando con Maurizio e assaggiando le preparazioni casalinghe di Cinzia.

• Come ho scritto poc’anzi… Brianza bella ma diffidente. Tu sei di Milano e tua moglie di Legnano. Eppure, come molti mi hanno detto, een nieuw leven beginnen in Brianza en het winnen van het vertrouwen van de mensen is niet altijd gemakkelijk,,it,Wat is uw ervaring,,it,Maurizio,,en,Ze maken deel uit van de raad van de Agricultural Consortium en Agrituristico Lecco Highlands,,it,Hoeveel leden zijn en wat uw initiatieven,,it,Als je me de nacht te horen dat we ontmoetten,,it,het idee van het leven in Brianza,,it,om de paar jaar,,it,Hij ontwikkelde de boerderij project,,it. Qual è la tua esperienza?

Devo dire che dopo quindici anni le persone cominciano ad avere fiducia perché possono vedere con i loro occhi che la nostra non è stata una scelta solo di business, ma soprattutto una scelta di vita. Abbiamo dimostrato di amare questo territorio, rispettandolo.

• Maurizio, fai parte del consiglio del Consorzio Agricolo e Agrituristico Lecchese Terrealte. Quanti associati siete e quali sono le vostre iniziative e/o progetti?

I soci, aziende agricole della provincia di Lecco, Er zijn ongeveer dertig, waarvan achttien zijn ook boerderijen,,it,catering en accommodatie, of,,it,enige restaurant,,it,De initiatieven van het Consortium zijn verschillende,,it,Ordening van de landbouwmarkten van Osnago en Ballabio,,it,Tot vorig jaar ook Valmadrera,,it,Wijnproefavonden,,it,kaas en vleeswaren van boerderijen en,,it,als vorige week,,it (ristorazione e pernottamento o, komen noi, solo ristorazione). Le iniziative del Consorzio sono varie: organizzazione dei mercati agricoli di Osnago e di Ballabio (fino all’anno scorso anche di Valmadrera), serate di degustazione di vino, formaggi e salumi presso gli agriturismi e, come la settimana scorsa, iniziative di solidarietà con i produttori agricoli di Norcia che sono stati ospitati nei nostri mercati e hanno organizzato una cena da noi, waarvan de opbrengst gedoneerd hun,,it,Het heeft geleid tot de constructie van een boerderij,,it,We leerden de beperkingen die de bureaucratie regels en de juiste manieren te verhouden met de instellingen,,it,zorg en volgt de keuken,,it.

• Zoals ik u de avond verteld dat we elkaar ontmoetten, in 2000 è nata l’idea di vivere in Brianza, die dan, a distanza di qualche anno, si è concretizzata con la realizzazione di un agriturismo. Wat zijn de belangrijkste moeilijkheden die u ondervonden of nog ontmoeting?

Le maggiori difficoltà sono state ottenere i permessi dalla Provincia, le regole cambiavano di anno in anno, e i rapporti con il Parco Regionale di Montevecchia che, vooral in het begin, vedeva la nostra attività come invasiva di un’area naturale e non propositiva per la formazione di un turismo sempre più consapevole. Nu de uitdagingen worden voornamelijk vertegenwoordigd door de economische crisis, ma credo sia così un po’ in tutti i settori.

• Da pubblicitario ad agricoltore. Volg het werk in de wijngaard en je druiven voor de productie van uw wijn, il Ratin Russ. Com’è avvenuta questa trasformazione e chi ti ha insegnato a lavorare la terra?

La trasformazione non è ancora avvenuta del tutto. Soprattutto siamo diventati imprenditori agricoli e,  voordat de aarde, We leerden de beperkingen die de bureaucratie regels en de juiste manieren te verhouden met de instellingen. Poi collaboriamo con chi ne sa più di noi: l’azienda La Costa, che fa parte del nostro Consorzio, oltre a darci una mano nel vigneto, ci vinifica l’uva (loro, come ben sai, hebben de kelder en,,it,een goede wijnmaker,,it,Voor de tuin was relatief eenvoudig, hoewel onze volants zijn klei en 'gooien met stenen,,it,en hard te werken,,it,na verloop van tijd hebben we geleerd wat zijn de gewassen die het meest geschikt zijn voor zowel het klimaat en de grond,,it,je vrouw,,it,de passie voor het koken van Cinzia die ons gevraagd om deze keuze geconfronteerd,,it,Cynthia woont al vele jaren in Afrika,,it,uit Zuid-Afrika naar Tanzania,,it, vooral, un bravo enologo). Per l’orto è stato relativamente più semplice, anche se le nostre balze sono argillose e ‘sassaiole’ e dure da lavorare, con il tempo abbiamo imparato quali sono le colture che meglio si adattano sia al clima sia al terreno.

• Cynthia, tua moglie, cura e segue la cucina. Anche lei proviene da un’altra esperienza lavorativa. Una seconda vita nata dalla passione o da un’esigenza?

Het’ la passione per la cucina di Cinzia che ci ha spinto ad affrontare questa scelta. Cinzia ha vissuto per molto tempo in Africa (dal Sud Africa alla Tanzania) voor vele jaren en heeft gevonden zich hebben om te koken in verschillende situaties waar je niet altijd reperiva de grondstof of de kwaliteit was niet,,it,maar hij heeft nooit hart verloren en loste hij altijd alle situaties. en,,it,komt dus ook in contact met verschillende culturen en tradities die haar keuken hebben beïnvloed,,it,Dus in onze boerderij bieden wij traditionele gerechten, maar altijd met een vleugje creativiteit in meer,,it,Laat ruimte voor culturele evenementen zoals boekpresentaties,,it, maar hij heeft nooit hart verloren en loste hij altijd alle situaties. en’ venuta così anche in contatto con culture e tradizioni diverse che hanno molto influenzato il suo modo di cucinare. Così nel nostro agriturismo proponiamo piatti della tradizione ma sempre con un pizzico di creatività in più.

• Non solo agriturismo ma anche una libera associazione di idee. Come concretizzate questo progetto?

Lasciamo spazio ad iniziative culturali come la presentazione di libri, poëzielezingen,,it,We organiseren tentoonstellingen van schilderijen,,it,fotografie en sculptuur alsook,,it,natuurlijk,,it,proeverijen van streekproducten,,it,De voorstellen zijn afkomstig van onze klanten en we assecondiamo ze gaarne vrij,,it,Zoveel te geven maar ook als voedsel voor het lichaam,,it,een flinke dosis stof tot nadenken,,it,welke van deze het doet veel goede tijden,,it,Samen met zijn vrouw en chef-kok Cinzia Degani,,it, Organizziamo mostre di pittura, fotografia e scultura oltre a, naturalmente, degustazioni di prodotti locali. Le proposte arrivano dai nostri clienti e noi li assecondiamo volentieri in tutta libertà. Tanto da dare così oltre al cibo per il corpo, una buona dose di cibo per la mente, che di questi tempi fa molto bene.

Riprendo la parola per concludere con un consiglio rivolto a chi ha la fortuna di vivere vicino a questa terra verde, la Brianza: impariamo a rivolgere uno sguardo più attento a ciò che ci circonda, potremmo scoprire bellissime realtà che spesso cerchiamo lontano da noi.

Buona estate, anche in Lombardia!

Amici della Ratta – www. amicidellaratta.it,,zu,amicidellaratta.it,,zu,amicidellaratta.it,,zu,amicidellaratta.it,,zu

Via Curone, 7 – La Valletta Brianza LC – Dergelijk 039 5312150

Isola Dovarese, een klein stadje in de provincie Cremona ondergedompeld in de Povlakte campagnes. Het doorlopen van dit gebied zijn blik wendt zich tot de Oglio rivieren en Kerken, agli antichi pontili e alle grandi distese verdi. Charmante sfeer kenmerkend voor dit najaar seizoen, die doet denken aan de schilderijen van Monet en Gauguin erg. Een land dat bekend staat om zijn Palio, een demonstratie in kostuums die doet denken aan de periode van aansluiting bij de staat Gonzaga. Nu in haar vijftigste editie, Het vindt plaats in de grote zestiende plein gemarkeerd door de tijd, maar ook door verwaarlozing. Een echte schande gezien de vele arcades en oude gebouwen, die bepalend zijn, e che potrebbero valorizzarla facendola rientrare tra le più belle piazze d’Italia.

Onder de tekenen van veroudering, kunt u een aantal tekenen van vintage atmosferen zien. Onder deze, Er is een gebogen witte geëmailleerd ijzer op die, in elegante karakters, er is een indicatie van Coffee Crack. Een restaurant en wijnwinkel in de familie sinds Malinverno 1832, inserita nell’Associazione locali storici d’Italia. Het invoeren, onmiddellijk, Het kan de klassieke sfeer met betrekking tot de Art Nouveau te voelen: omgevingen Nouveau, antieke stoelen en een tegelkachel. Een lokale in het verleden bekend als de "Locanda del Ciclista", voor de vele fietsroutes in de omgeving. Zit in zijn eetzalen, waaronder memorabilia, brieven en foto's, Het leidt ons naar een korte reis te leven door de geschiedenis van de Italiaanse Risorgimento, e ad assaporare i piatti della tradizione proposti dallo chef Franco Malinverno.

Negli assaggi si nota un tentativo di alleggerire il gusto originale, een trend van deze tijd dat het uiterlijk beïnvloedt. Maar de overheersende grondgebied. Naast de klassieke tuinman en Cremonese salami, onderscheiden kenmerkende bereidingen zoals Marubini,,it,de Gnoc in de mulinèra gemaakt met alleen meel en water,,it,Verhalen Cynthia Lombard TosiniTrattorie Mensen die het verschil maken,,it;  i gnòc a la mulinèra fatti con sola acqua e farina, maar verrijkt met ossenstaart ragout en champignons; pompoen tortelli, klassieke gerecht van Gonzaga landt, gevuld met een pasta gemaakt van pompoen, pittige mosterd en amaretti. Onder de desserts kun je niet helpen, maar genieten van de zandige cake, zo geliefd door Giuseppe Verdi. De maestro was zo'n bewonderaar om zelfs de juiste voorbereiding te geven: "Met duidelijke doet de vamp. Ze slam de rode goed met suiker. Wordt toegevoegd geleidelijk aan zetmeel en goed zachte boter. Aan het einde van de gemonteerd licht. Dan giet je alles in goed ingevette ticcia boter en onmiddellijk in de oven". Un’esperienza di gusto da arricchire con un’interessante visita nella drogheria e nella cantina storica del ristorante, tra etichette e produzioni ricercate.

www.caffelacrepa.it La Crepa -Piazza Matteotti, 13

Isola Dovarese (CR) Te. 0375 396161

We zijn bijna aan het einde van de zomer. Deze tijd van het jaar, dopo che le vacanze estive si sono concluse, de wens om het trage tempo waarin ik ben aangenaam gewend verlengen, Het leidt me om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur, en carve out momenten van ontspanning aan het Comomeer, maar niet alleen. A dire la verità tendo a vivere sempre più lentamente, maar vooral, deze goede gewoonten niet te verliezen op elk moment van het jaar. In particolare nelle giornate di sole, wanneer, lopen door het meer en genieten van de rust en het uitzicht weerspiegeld in het water, la sensazione di benessere aumenta, allontanando le tensioni.

Pochi giorni fa, Ik heb genoten van deze sfeer, omringd door eeuwenoude bomen van Cernobbio Hotel Villa Flori. Una dimora storica trasformata in un albergo nel 1958, Het is gerenoveerd en heropend in 2012. Una tra le tante bellissime ville ottocentesche sul lago di Como, ricche di fascino, d’arte e di storia. Si narra che nelle sue sale nacque l’amore tra Giuseppe Garibaldi e la Marchesina Giuseppina Raimondi. I due innamorati si unirono in matrimonio il 24 Januari 1860. Un’unione tra le più brevi della storia. Durò infatti solo un’ora, a causa di alcune rivelazioni inoppugnabili sull’infedeltà di lei, rivelate da un amante subito dopo la cerimonia. A tutt’oggi, la stanza che ospitò il generale è ancora intatta.

Vanaf het terras annex Ristorante Raimondi, chiacchierando con Dusan Pejakovic, gentilissimo Restaurant Manager, ho scoperto tra l’altro un posticino delizioso per fare una 'Breakfast on the lake " alsof ik een gast van het hotel, maar in werkelijkheid zonder. Chi come me ama questo importante primo pasto della giornata, Je weet hoe moeilijk het is om hetzelfde voorstel gevarieerd en kwaliteit, zonder een verblijf in het hotel.

gelukkig, voor mensen met mijn eigen smaak, Het is niet altijd zo. Hotel Villa Flori feit, door 7.30 aan 10.30, Het opent de deur voor degenen die niet-ingezetenen. In questo modo si avrà la possibilità di fare una ricca prima colazione in una prestigiosa location con vista lago, nog steeds het gevoel een beetje 'op vakantie. Se ne avrete l’occasione, vi consiglio anche di assaggiare i deliziosi infusi di erbe, bessen en fruit, goed beschreven in de speciale kaart.

Durante la mia giornata ho avuto il piacere di assaggiare alcune preparazioni dello chef del Ristorante Raimondi: Paolo Arnaboldi. Een jong talent, dopo aver frequentato la scuola alberghiera di Chiavenna e di Domodossola e aver fatto alcune esperienze professionali all’estero, Hij keerde terug naar de smaken van zijn Lario. Purtroppo non ho avuto il piacere di conoscerlo. Quando ho chiesto di lui era già andato via. Un consiglio ai cuochi: appena potete, uscite dalle cucine e chiacchierate con i vostri ospiti. Così facendo, onze zintuiglijke ervaring zal veel intenser.

Hotel Villa Flori – Ristorante Raimondi www.hotelvillaflori.it

via Cernobbio, 12 - Zoals Tel. +39 031-33 820

Zuppa di lattuga, finferl de, gerookte aardappelen, gember.

Triglia, Mozzarella, citroen, biet, knolselderij, ansjovis extract.

Meringue met ijs en granita Braulio Rabarber.

San Pellegrino Terme, nota località turistica situata in Val Brembana, la più estesa tra le valli bergamasche. Una cittadina conosciuta per le sue acque terapeutiche, e per le eleganti costruzioni in stile Liberty risalenti all’inizio del Novecento. Attraversata dal fiume Brembo, è circondata da montagne verdeggianti mete ideale per facili escursioni. Un luogo per chi è in cerca di fresco alle porte di Milano. Een paar nachten geleden, in men che non si dica, sono giunta li per una passeggiata lungo il fiume, e per godere di qualche ora di evasione lontana dallo stress della città.

Chiacchierando, come mi è consueto fare per soddisfare la mia curiosità sui luoghi che visito, ho scoperto che questa località è anche nota per un frollino che porta il suo nome: "Il Biscotto di San Pellegrino". Nato nel 1934 in Pasticceria di Luigi Milesi, detto Bigio, è conosciuto in tutto il territorio circostante. Mi è stato raccontato che un tempo veniva offerto durante la messa in scena di commedie che vedevano come protagonisti dei burattini, altra grande passione di Luigi.

Nell’attuale pasticceria, locale storico e punto d’incontro della città, si possono ammirare i “gioppini", bellissime marionette intagliate nel legno che nel 1965 hanno fatto vincere a Luigi Milesi la “Maschera d’Oro” a Treviso. Bigio, un uomo che ha saputo valorizzare questa terra bergamasca, e che nel 1971 si è visto riconoscere dal Presidente della Repubblica il titolo di “Cavaliere per Ordine e Merito”.

Van 1970 l’attività si è estesa con l’acquisizione di un hotel e di un annesso luogo di ristoro, entrambi immersi in uno splendido giardino. Ciò premesso, vi pongo una domanda: – Secondo voi potevo esimermi dall’assaggiare le preparazioni di Pier Milesi, chef dell’attuale Ristorante “Ca’ Bigio”? – Risposta scontata. 😉

Tijdens serata, insieme ad alcuni amici, si è parlato della San Pellegrino di un tempo, quella illuminata dalle luci del Grand Hotel, ormai chiuso da anni. Un luogo che, insieme al Casinò, era di grande attrattiva per i turisti. Parlo al passato, perché in parte quei richiami si sono fatti più deboli. In un’epoca in cui l’eleganza e lo stile di un tempo sono sempre più rari, sono ben altre le attrattive che richiamano per lo più le persone. In parte, per chi come me ama vivere queste cittadine nelle quiete, una fortuna. Certamente meno per chi, grazie alle attività locali, trova sostentamento e continuità del suo lavoro.

de facto, se volete passare una serata tranquilla passeggiando lungo il fiume e godendo del fresco delle montagne, vi consiglio una tappa a San Pellegrino Terme e un assaggio di Casoncelli con tartufo di Bracca, preparazione tipica della bergamasca.

Basta poco per sentirsi in vacanza… Buona estate!

Casoncelli con tartufo di Bracca, Risottino al verde d’asparago con scampetti e rampinelli, Rombo arrosto con le spugnole, Biscotto di San Pellegrino con gelato al biscotto e lamponi. Chef Pier Milesi

Hotel Ristorante Pasticceria Bigio
Via G. Matteotti, 2 – San Pellegrino Terme (BG)
Telefono +39 0345 21058 www.bigio.info

Moeder en vader Vittorio Silvana, Alex, Valentino en Ilaria: Proef Ronde

Zoals ik vaak zeg, il passaparola delle persone di fiducia nella scelta della ristorazione e delle produzioni, Het is mijn belangrijkste geleiding. Consigli utili che mi guidano, e che mi portano a visitare belle realtà artigianali. En 'Dit is echt Italië, de ambachtelijke, het hart van ons land. Voedsel van Italië en wijn, gemaakt van gezinnen, van mannen en vrouwen, gebieden en de kunst van het maken en communiceren.

Het is met deze gedachten dat, seguendo il consiglio di un amico, Ze kwamen bij "Proef Ronde", una stuzzicheria italiana situata a Cermenate, in provincia di Como. Un’intera famiglia impegnata neldea gestione di un luogo di ristoro, che mi ha permesso di prendere la palla al balzo, of beter een pizza, Restaurant- en famili schrijvenzijn. Er zijn zo veel goede verhalen van de gezinnen in verband met smaak. Energie en passies die elkendo krachten zijn vierkant. Fare ristorazione richiede impegno ed orari che spesso non favoriscono l’armonia familiare. Het weetggia, indien mogelijk, Het samenwerken, unendo la passione per la cucina al calore del focolare domestico.

Proef een van Tondo een verhaal dat werd geboren in Calabrië con papà Vittorio occupato per ben quarantanove anni nel suo bar a Sant’Agata di Esaro, in de provincie Cosenza, en mamma Silvana in un ritrovo per i giovani del luogo. Dopo gli studi dei figli nel settore linguistico-alberghiero, de beslissing om te verhuizen naar Lombardije was een apparaat naar keuze. Lavorare per lo più nella stagione estiva non era sufficiente.

En 'zodat ze aangekomen in Cermenate, en, dopo alcune esperienze lavorative, Ze hebben samen in een project catering voor iedereen verbonden, maar de kwaliteit. Pizza's, snijplanken, snacks en broodjes gemaakt van hen, in un ambiente giovane e accogliente in cui le tracce della storia dei protagonisti è ben visibile. Entrando nel locale mi hanno colpito alcune coperture fatte con piccole sezioni di tronchi di faggio e ontano, incollate ad una ad una da papà Vittorio. Een oude radio en een paar items hier en, ze gaf me het gevoel van hun wens om te beginnen, senza perdere però, le tracce della loro storia.

Een vrijdag avond doorgebracht chatten op de tabel op de keuzes over de producten die zij voornemens zijn te gebruiken in de keuken. Een restaurant opgevat als een link tussen consumenten en boeren, eerder bezocht en gecontroleerd door hen. Bieden grondstoffen Italiaanse kwaliteit, terwijl het geven klanten de mogelijkheid om ze te kopen. Verschillende generaties die traditie en vakmanschap te combineren in de wereld van de smaak die wil om terug te keren naar de eenvoud en traditie.

A proposito… mentre parlavamo, mi hanno preparato una pizza fatta con una buona farina e ottimi ingredienti. "Bella di mamma", geesteskind van moeder Silvana: San Marzano tomaten, cipolla stufata, worst met wilde venkel, en, na het koken, geschoren Pecorino di Pienza (Siena). In abbinamento ho scelto un Licurgo Sangiovese DOC Riserva Montecucco dell’Azienda Agricola Perazzeta di Montenero d’Orcia (Grosseto).

Una bella serata di gusto passata in famiglia…

Gusto Tondo Famiglia Ranuio – Info 328 7882554
Twittergusto_tondo – InstagramGUSTO_TONDO

Via Alcide De Gasperi, 29
Cermenate (CO)

Agli italiani piacciono tanto gli boerderijen, un dato di fatto confermato dai numeri delle persone che scelgono sempre più questo tipo di vacanza. Che sia per una giornata, per un fine settimana, o per un periodo più lungo, la possibilità di trascorrere dei giorni in ambienti che consentano di riprendere naturalmente i giusti ritmi, fa del settore agrituristico un successo assicurato. Strutture che nascono dall’evoluzione di aziende agricole, en, come tali, che avvicinano le persone all’agricoltura e alla conoscenza diretta delle produzioni. Molti hanno origine da ristrutturazioni di vecchie dimore che, seguendo parametri di progettazione sostenibile, permettono di vivere una vacanza all’insegna del benessere e della natura.

Vakantie op de boerderij: “Attività di ricezione ed ospitalità esercitata dagli imprenditori agricoli mediante l’utilizzo della propria azienda. Il sostegno all’agricoltura passa anche attraverso la promozione di idonee forme di turismo nelle campagne che siano finalizzate a: tutelare, qualificare e valorizzare le risorse specifiche di ciascun territorio; favorire il mantenimento delle attivita’ umane nelle aree rurali; favorire la multifunzionalita’ in agricoltura e la differenziazione dei redditi agricoli; favorire le iniziative a difesa del suolo, del territorio e dell’ambiente da parte degli imprenditori agricoli attraverso l’incremento dei redditi aziendali e il miglioramento della qualita’ di vita; recuperare il patrimonio edilizio rurale tutelando le peculiarita’ paesaggistiche; sostenere e incentivare le produzioni tipiche, le produzioni di qualita’ e le connesse tradizioni enogastronomiche promuovere la cultura rurale e l’educazione alimentare; favorire lo sviluppo agricolo e forestale.” Legge quadro n. 730 van 1985.

Recentemente ne ho visitato uno a Pontida, un piccolo comune in provincia di Bergamo nella Valle San Martino. Polisena “L’Altro Agriturismo”, nato da un’antica proprietà monastica recuperata con criteri di bio-edilizia. Un agriturismo certificato KlimaHotel per l’efficienza energetica e ambientale, e per l’impiego di materiali ecosostenibili per un turismo consapevole. Tessuti di origine naturale, bio interruttori che evitano campi magnetici durante il riposo (per questo non previsto l’uso del frigorifero nelle camere). Rubinetti che erogano acqua miscelata ad aria, per ottimizzare il risparmio idrico. Un impianto di rinfrescamento e di riscaldamento che si avvale di fonti rinnovabili (geotermia, pompe di calore, fotovoltaico e solare termico). Una rete wifi gratuita ma solo su richiesta, per evitare a chi non è interessato una fonte d’inquinamento quotidiano. Tutto ciò in coerenza al personale benessere che ciascuno di noi persegue.

Una realtà familiare condotta dalla famiglia Locatelli basata principalmente sull’attività vitivinicola dell’Azienda Agricola Tosca, a cui si affianca un piccolo allevamento di pollame, pecore e agnelli, e la coltivazione di alberi da frutto. Vigneti terrazzati sulle colline della Val San Martino che, con la guida dell’enologo Paolo Zadar, permettono di produrre cinque vini: due IGT e tre DOC Valcalepio.

Dopo la mia visita ho posto loro qualche domanda.

• Avete un’azienda di fornitura di componenti per l’edilizia. La scelta della bio-edilizia nasce da questa vostra esperienza?

L’azienda che possiedo con mio fratello è stata fondata da mio padre Romildo nel 1960, erano anni di lavoro incessante e di sviluppo dopo i disastri della guerra, Pontida gravitava nel distretto Lecchese dove si era sviluppata una attività metallurgica nota in tutta Italia per la produzione di fili metallici, chiodi, reti per letto e recinzione e utensili per l’edilizia. Quasi in ogni famiglia c’era un piccolo laboratorio nel sottoscala o in cantina, dove dopo il lavoro dipendente si arrotondavano le entrate per costruirsi la casetta!

La produzione biologica ed il recupero della struttura in edilizia sostenibile non sono state diretta conseguenza dalla mia attività di famiglia, ma derivano da una nostra personale convinzione che la terra va preservata, rispettata e assecondata in modo naturale, per il nostro bene ed il futuro delle prossime generazioni.

• Tutto è nato dall’incontro fortuito con il vostro attuale distributore. Zoals ik vaak zeg, i richiami della terra sono forti. Che cosa ha fatto realmente scattare la voglia di iniziare la vostra avventura nel mondo del vino?

E’ stata la voglia di essere il più possibile a contatto con la terra e i suoi frutti ed in particolare con l’uva e il vino, cosi carichi di simbologia. Inoltre c’era anche il desiderio di dare nuova vita ai vecchi vigneti abbandonati e incolti.

• L’abilità nella viticoltura nasce dall’esperienza e dalla passione. Quali sono state le vostre guide, en, se doveste scegliere, a chi vi ispirereste?

Se dovessi citare una guida mi riferirei certamente al nostro enologo Paolo Zadra che ci ha seguito sin dall’inizio della nostra avventura. Una persona dalle splendide doti umane, come tante con le quali abbiamo l’opportunità di confrontarsi, oltre che bravo professionalmente. Il padre Carlo è stato uno dei papà della Valcalepio, Trentino di origine si è stabilito in bergamasca dando un forte impulso alla viticoltura locale.

Come esempio mi ispirerei a Sandi Skerk, viticoltore del Carso, ne potrei citare tanti bravi appassionati e integralmente convinti, fra le persone che abbiamo avuto la fortuna di incontrare; Sandi penso li possa riassumere tutte, forte anche di una terra aspra ma generosa dove ricava il suo magnifico vino. Ti consiglio di andarlo a trovare!

• Durante la mia visita ho visto con piacere delle galline razzolare nel vigneto. Una scelta o un caso? Vi faccio questa domanda vista l’esperienza di Philippe Boucard, un vignaiolo della Valle della Loira che, lasciando liberi nel vigneto oltre duecento polli, permette loro di mangiare erba e insetti.

La galline razzolano da sempre nei vigneti, ne traggono benefici indubbi, si nutrono e concimano e sono anche belle e rilassanti da vedere! Stessa cosa anche per le pecore, ma il loro tempo di pascolo è giocoforza più breve dalla vendemmia ai primi getti delle viti; sono molto utili per il naturale sfalcio dell’erba.

www.agriturismopolisena.it

Polisena “L’Altro Agriturismo”

Via Cà Lupo, 53 Pontida (BG)

Oggi voglio parlare di camerieri di sala, een, di quelle persone che al ristorante fanno la differenza. Ci accolgono, spesso ci intrattengono, e ci servono raccontandoci piatti, cibi e bevande. Sono pronti alle nostre richieste, e per lo più preparati alle nostre domande. Figure professionali di cui ritengo si parli troppo poco.

Qualche giorno fa mi sono sentita dire: "Cynthia, il cameriere di una volta non c’è più.” Secondo me è vero in parte; ci sono camerieri preparati e a volte improvvisati. Saper servire un piatto o una bevanda, con garbo e con la giusta presentazione, aggiunge qualità al locale e piacere all’ospite. Hoe dan ook, oggi inizierò a parlarvi di questo professionista iniziando da lui, een, da Lukasz Komperda, un cameriere di sala che ho avuto modo di conoscere durante una cena all’Osteria del Pomiroeu di Seregno, in de provincie Monza e Brianza.

Sono certa che alcuni di voi penseranno ad una scelta più che scontata: parlare di un cameriere di un locale stellato da la certezza di non sbagliare. Non è proprio così. Io scrivo di gente impegnata, dat, door kennis, mi permette di imparare e di approfondire tematiche che ritengo utile condividere.

Per certo vi racconterò di un giovane uomo che ha catturato la mia attenzione per la cortesia, per i modi, e per la preparazione. Un giovane come tanti che a sedici anni, tijdens de zomervakantie, ha iniziato a lavorare in una pizzeria sul Lago di Viverone, in Piemonte. Un autodidatta che conclusi gli studi scientifici, per anni ha svolto la sua attività nell’ambito dei catering formandosi grazie all’impegno e al tanto lavoro. Questa è la prova e la dimostrazione che la voglia di imparare parte soprattutto da noi.

Ho incontrato Lukasz qualche giorno fa, per conoscerlo meglio e per capire le difficoltà della sua professione.

Lukasz, sei nato in Polonia nel 1986 ma in giovane età ti sei trasferito con la tua famiglia a Ivrea, in Piemonte. Dopo aver concluso il liceo scientifico e aver fatto le prime esperienze nella pizzeria di cui mi parlavi, un incontro fortuito con un ospite durante una cena, ti ha fatto approdare al catering iniziando così la tua avventura nella ristorazione. Continua tu…

Cynthia, come già ti ho raccontato, ho visto l’incontro con questa persona quasi come un segno del destino. Nella vita difficilmente si trova subito il percorso professionale che realmente si vuole intraprendere, of beter, quel desiderio di trovare gli spazi, le situazioni, le emozioni che fanno sì che la giornata sia soddisfacente. Vivere la ristorazione significa essere immerso a 360 gradi nel lavoro. Per questo motivo quello che si fa deve essere appagante per l’animo. In caso contrario diventerà controproducente per se stessi e per le persone che ci circondano.

In 2010, dopo varie esperienze nei catering e nei ristoranti di Torino e dintorni, sono approdato a Seregno, dallo chef Giancarlo Morelli. Una vera svolta per la mia vita, perché da quel momento mi si è aperta una finestra su ciò che vuol dire sul serio la conoscenza enogastronomica, en niet alleen. Sono partito dall’acquisizione di nozioni sulla materia prima, per poi passare alle tecniche di cucina, alle modalità di servizio, e all’abbinamento dei sapori di un piatto.

In het kort, sono passato dall’essere un semplice portapiatti ad un vero cameriere. Già, cameriere… quella figura che da anni vive nell’ombra. Sono tempi in cui l’attenzione è concentrata sullo chef e sulla cucina. Purtroppo ci si dimentica che ogni ristorante è quello che è grazie ad una squadra. Servono gli attaccanti… ma si deve avere anche un buon portiere per vincere le partite.

Ti scrivo alcune affermazioni che hai fatto durante la nostra chiacchierata. Me le approfondisci?

• “Il cameriere di una volta non c’è più.”

Il cameriere di oggi che lavora nei ristoranti stellati o meno, deve sapersi reinventare. Deve ampliare a tutto tondo le sue conoscenze se vuole fare strada. È un mestiere dove non ci si può improvvisare…

• “Un mestiere in cui devi prima raschiare il fondo.”

Bisogna partire dal fondo per apprendere le basi, imparando da chi da anni fa questo lavoro. In het kort, per spiegarlo con una metafora: le case si costruiscono dalle fondamenta e non dal tetto. Ogni esperienza, anche se negativa, aiuta a formare le persone, se queste ultime sanno mettere nel proprio bagaglio la luce anche dove c’è ombra.

• “L’Alma, la scuola internazionale di cucina italiana, prepara alla professione ma non forma realmente gli studenti alla vera vita professionale.”

Ritengo che intraprendere la carriera partendo dal frequentare luoghi come l’ALMA, la scuola Internazionale di Cucina Italiana di Colorno, sia sbagliato, in quanto è una teoria che si allontana troppo dalla pratica.

• “Nel Canavese la ristorazione è morta.”

Io provengo da una zona del Piemonte, il Canavese, dove non ci sono segnali di crescita, una linea piatta che si ripercuote anche sulla ristorazione.

Concludo con una domanda. Col senno di poi rifaresti il percorso che hai fatto per diventare cameriere di sala?

Dopo questo breve approfondimento posso dirti con assoluta certezza che rifarei tutto il percorso svolto fino ad ora. Oltre a formarti nel lavoro, Figuur ober in mijn mening helpt u het buiten doen. Dit zo zijnde nauw samen met mensen uit alle geledingen van de samenleving, ti aiuta a comprendere meglio la realtà che ti circonda, perché con questo lavoro si conosce l’arcobaleno della società.

Foto in testata presa dal web

In een tijdperk gedomineerd door chef-kok, lijkt bijna niet op zijn plaats om koks te vermelden, en toch zijn zij degenen die het begin van deze meesters hebben gemarkeerd, zoals zij ze noemen vandaag, de wereld van de gastronomie. Let wel, zeker niet willen dat ze gebrek aan respect, ... Maar nu maak ik een vraag: "Hoeveel we missen de eenvoudige keuken, huisvrouw, één van de beste restaurants in het land die zijn overgeleverd tradities gekoppeld aan de families en gebieden?"Ik heb het antwoord gekregen, en vaak, met mijn kleine provocatie, Ik probeer aan te moedigen hen die zou 'herstellen', plaats blijven creëren.

Donderdag 13 Februari, Alessandro Vitiello, lieve vriend en sommelier, wilde een beetje 'van zijn Ponza brengen, die zo liefdevol vertelt met andere vrienden in Ponza zegt, het restaurant Il Fauno Cesano Maderno. Dank Rosaria Punta Wierook, en Maria en Sabrina Wat was er zo, koks van deze eetgelegenheden typisch voor Ponza, Ik kon de sfeer ademen en proeven van haar smaken.

Avond gewijd aan Ponza

Ik heb nog niet de kans om dit eiland te bezoeken gehad, de grootste van de Pontijnse eilanden, in de provincie Latina. De archipel die bestaat uit, omvat de eilanden Gavi, Zannone, Palmarola, Ventotene en Santo Stefano. In realtà, dankzij de verhalen van Alexander, is een beetje ', alsof ik wist… een land van zee en de visserij, nostalgische sfeer en jeugdherinneringen ... maar ook vele smaken.

Ik kon niet beginnen zonder een toast op de avond. Daarbij heb ik proefde "Vuurtoren van de wacht" 2013, een wijn gemaakt van een oude wijnstokken, de Biancolella. De naam verwijst naar een plaats van grote historische en culturele, eerste onder de zes echte Italiaanse FAI: The Lighthouse Guard op het eiland Ponza.

Weet je het “pettola”? Het is een mengsel van bloem, water en zout dat de vodden produceert voor linzensoep, een peulvrucht kenmerkend dit eiland kleiner dan traditionele.

Zegt Alessandro: “Het roodbaars moet blijven in de pot van kop tot staart”, misschien omdat een wijze heer van zijn land gehandhaafd dat als je weg van een vis kop en ingewanden te nemen, jullie allemaal zijn smaak verloren. Wijdverspreid in de zeeën van Ponza, roodbaars is goed in alle manieren waarop het wordt gekookt. Dat gezegd, hier is hij met paccheri en Olivelle.

Nu is het aan nocchette, gebakken broodjes typische carnaval waarvan de naam is afgeleid van 'Knuckle', waardoor boog. In dit geval zijn echter een verontreiniging Lombarda geleden: Een zachte crème met mascarpone. 😉

Ik heb niet gezegd dat zelfs bij ons waren er de jongens 'Instituut Filangieri Ponza, aanwezig bij BIT in Milaan. Aan het eind van het diner, verspreid ze stenen op de stranden van het eiland schilderijen van hen verzamelde persoonlijk. Over stenen, Ik sluit af met een steen, eerder, de con 'Stones Palmarola'Rosaria restaurant Punta Wierook. Een pasta gemaakt met amandelen, nachten, rozijn, chocolade en witte wijn Ponza.

In dit geval ... steen leidt tot een ander.

• Restaurant Il Fauno
  Uw Borromeo, 29 Cesano Maderno (MB)
  Dergelijk. 0362 540930

• Restaurant Punta Wierook
  Via Calacaparra, 24, Le Forna, Ponza (E)
  Dergelijk. 0771 808517

• Restaurant Dus Com'era
  Woorden van Christus, Le Forna 5 Ponza (E)
  Dergelijk. 0771 808683