Een paar weken geleden een bezoek aan de Tzaven, agrimercato van de Campagna Amica Aosta neiging om de korte keten om de consument dichter bij de producent direct gunst, Yves incontrato ho Perraillon, ambachtsman Fontina. Een praatje en ... in minder dan geen tijd was ik in een weiland 2200 meter! U zult zeggen: "Ma che ver?"Een Mangia Pane, burro e ... Fontina!

En nu vraag ik u: "Handen omhoog wie weet wat er" achter "een vorm van Fontina?”  Oke, ik zie dat er, maar ... je niet knoeien met ons! Daarom, Ik zeg dat de bevalling voor mijn rondleiding had ik niet de nodige aandacht aan dit typisch Valle d'Aosta. Denk je dat het zal veel nodig 100 liter melk tot een vorm van fontina maken!

(BOB: Beschermde Oorsprongsbenaming, die wordt toegeschreven aan voedingsmiddelen waarvan de kenmerken zijn afhankelijk van de regio waar. Wordt verzekerd door een disciplinaire.)

Ik raad iedereen aan om te bezoeken, omdat, evenals om een ​​dag door te brengen in contact met de natuur, vindt u de uniciteit van een product verkregen met grote Italiaanse job waarderen, inzet en passie! Ik kon het werk dat onder leiding van Yves en zijn vrouw waarderen, Ik heb uitgevoerd in fasen en op plaatsen van het werk. Guardando Yves in un momento di vita, in de rituele gebaren herhaald door de jaren heen, Ik vroeg hem bewonderde: “Hoe vaak heb je gedaan deze operaties…?“

Het bezoek aan het weiland was het meest spannende deel van mijn carrière. Natuur, stiltes, contact met een kalf geboren slechts een dag… Dan,  kijken naar de productie van boter als zijn tijd als een kind… Ik herinner me dat in het land in Treviso zag hoe mijn grootmoeder Jija in de vervulling van dezelfde operatie, bijna in de contemplatie, bewonderd door de transformatie van die room tot boter en vervolgens verspreid op brood gustavo, precies zoals ik deed in de weide door Yves…

In deze valleien op een hoogte van 2000 meter dieren worden gevoed in weiden rijk aan een bepaalde vegetatie die de melk kenmerken geeft veel meer eigenaardige landbouw in de vallei. Ondanks deze, je kan geen onderscheid maken tussen een label en een fontina Alpine vallei, gezien dat de markering is hetzelfde, en mag niet door de specificatie om iets toe te voegen dan de productdossier van de BOB. Alleen de aroma's en smaken geproefd kunnen we differentiëren. Het is goed? En voor mio parere! De werkzaamheden in verband met de fokkerij weiland wordt toegekend aan een product met specifieke kenmerken, en waarom zou de consument niet de mogelijkheid om te kunnen om het etiket te lezen! Mah!

Maar wie kan je beter dan Yves vertellen ...

• Yves Perrailon, producent van Fontina Alpine. Hoe is je passie?

Geboren uit een passie doorgegeven van generatie op generatie familie. Ik heb altijd over alles wat gerelateerd is aan de landbouw van de dieren gepassioneerd geweest ..., van Hooien, kaas uit melk…

• Wat is uw typische dag?

Wel afhankelijk van het seizoen ... In de winter ga je naar de bodem van de vallei:

– Wakker om 5, melken, voederen van dieren, bijdrage van melk en zuivelproducten 16 tweede melken.

In periode estivo je gaat naar de weide:

– Wakker om 3 ochtend, het melken, verwerking van melk voor de productie van Fontina. Na reiniging van de stal,  zouten en draaien van fontina kaas die in de voorgaande dagen. Dan ga je naar het weiland aan de 12 met de terugkeer van de dieren. We lunchen bij 15, en na de tweede melkbeurt gaan met de verwerking van de fontina en wei tot ten 22.

• De DOP is gecertificeerd als een garantie voor het product volgens een productdossier voor de BOB "Fontina". Wat zijn de vereisten voor certificatie? 

Veel waaronder het productiegebied, kruiderij,  portioneren van fontinakaas, voeden de koeien bestaat uit gras en hooi exclusief geproduceerd in Valle d'Aosta en meer… De specificatie is beschikbaar op de website van het ministerie van Landbouw Voedsel en Bosbouw. Het wordt erkend door het "Consorzio Tutela Fontina" (CTF).

• Bij mijn bezoek aan uw bedrijf, merkte ik dat uw medewerkers zijn meestal buitenlanders. Hoe is de werkende aanpak van de Italiaanse zuivelsector?

Geen personeel is Italiaans, helaas. Veronderstel dat we trainen buitenlands personeel op de baan, Ik moet zeggen met geweldige resultaten.

De kaas… de slag van de melk aan de onsterfelijkheid.

Clifton Fadiman

Deze Aarde heeft onze liefde en bescherming. Zoals het spreekwoord Carlo Sgorlon, de aarde is de moeder, de aarde is het begin en het einde, en al de rest is maar een fabel. Terug in harmonie met de natuur te leven, na de ritmes, op een milieuvriendelijke, je kan nog steeds. Je moet, omdat we deel uitmaken van, want het is net verraden onszelf te verraden.

L 'Boom van het ijs is een concreet voorbeeld. Een bedrijf dat is opgericht zeven jaar geleden zich in voor de duurzame ontwikkeling van de cultuur, dat is het bevorderen van kleinschalige producenten Brianza zijn waarmerk gemaakt, zonder daarbij de kwaliteit van ons grondgebied. De zoektocht naar grondstoffen, de waardering van het concept van de seizoensgebondenheid, il km 0, directe kennis van de producenten met een korte keten, de ontdekking van verloren smaken, het gebruik van hernieuwbare bronnen voor energie die nodig is in het ijs... Zijn de redenen die mij ertoe om hun kennis.

Ik kreeg om hen te ontmoeten voor het eerst op een bijeenkomst in Milaan waarin ze worden met hun "kar om zonnepanelen".  Ontworpen in samenwerking met jonge ingenieurs, koelt hun ijs met zonnestralen. Monia en Alexander hebben hun passie en creativiteit ontwikkeld, waardoor de continuïteit van de familie traditie. Eerst met het hoofdkantoor in Barlow, vervolgens in Seregno en tenslotte in Cogliate. Monia vertelden me hun droom dat op de korte zal worden gerealiseerd… de opening van een nieuw kantoor in New York.

Het was tijd om te gaan om ze te vinden. En dan als ik zeg,  klaar ... via!

Ik ging naar hen een warme middag op een zondag een paar weken geleden. De eerste indruk toen ik lid was van de herinnering aan een landelijke workshop sfeer van de goede tijden. Hier en potten van zaailingen, boeken verspreid, een hoek gewijd aan kinderen om hen het verschil tussen een fruit en biologisch fruit behandeld leren. Om hen dichter bij de natuur met eenvoudige gebaren brengen, willen geven in het voorjaar van sachets met zaden om te planten in biologisch afbreekbare bakjes ijs.

Monia en Alessandro begeleidde me in het bezoek van hun verhaal en in het bijzonder hun filosofie te vertellen. Toen we raakten aan de praat over de ingrediënten van hun ijs,  stond letterlijk mijn beroemde "antenne".   Een, want we gingen naar een onderwerp te raken mij zeer dierbaar, de heilzame kruiden en vruchten vergeten.

Geloof je me niet? Lees een beetje’ die ...

• Gelato in enRBE aromatische Montevecchia.
• Ice Cream Salvia Ananas, een soort van Salvia door de geur van ananas.
• Gelato alle 'Azaroles, een vergeten vrucht.
• Ice Cream Frassino van manna, oude teelt van bestrijding van de congestie van de lever en de actie van kalmerend hoest.
• Ice Cream Viooltje, gunstige eigenschappen voor de spijsvertering renale.
• Ice Cream Carnation Chinees, helpen om duizeligheid te voorkomen, nervositeit en hartkloppingen.
• Ice Cream Snapdragon, gebruikt om te gorgelen bij zweren in de mond.
• Ice Cream Spirulina, algen uitgegroeid van een enkele producent in Toscane, en dat Afrika heet l 'Alga leven vanwege de eigenschappen.

De smaak van hun ijsjes geven hun creativiteit. Een voortdurende ontwikkeling van zoet tot hartig, van de klassiekers tot de meest verbazingwekkende ... Wat betreft de smaak van traditionele lokale kazen van kleine producenten, of dat de groenten van het seizoen, of zure room en zalm met zure verdello van Syracuse (variëteiten van citroenen).

Een heel bijzondere smaak is die van "Spiga en Sideboard”. Dit ijsje is geïnspireerd op een project ontwikkeld in Brianza om maïs te verbouwen tot volkoren meel krijgen. Een ijsje met een melk die afkomstig is van een oude graan rijk aan foliumzuur, stoffen die het risico op een hartaanval te verminderen.

Zelfs degenen die niet vergeten zijn, voor lactose-intolerantie, kon alleen maar genieten van de vruchten ijs. Smaakt crèmes bereid met melk fabriek zijn toegewijd aan hun. Op dit moment zijn ze gezoet met fructose, maar al snel zal zijn met stevia.  Je weet dat de plant Stevia?  Met zijn vriend Justin Catalano Ik heb onlangs een stuk dat vertelt over de prachtige gepubliceerd!  Ik beveel het lezen!

Ma ora voglio farvi conoscere meglio Monia e Alessandro. A loro la parola…

• Onze oorsprong, het begint allemaal met ze ... Wat heeft u tot het nemen van het bedrijf van de ambachtslieden van het ijs?

Wij zijn een tweede generatie ijs, hoewel we wisten dat het de baan die ze echt wilde doen, na dat ieder van ons kinderen volgden verschillende paden universiteit. Op een gegeven moment heeft de passie opgeroepen, en wij volgden haar hart was ons te vertellen om "ijs", aldus een zeer nauwkeurige filosofie: biologische grondstoffen van kleine producenten die weten en hebben persoonlijk bezocht, vruchten rijpen op de plant van de zon en alleen opgeleid op zijn best, kortketenige, km0, Fair Trade producten, in volledige overeenstemming met alle van de natuur inclusief de verpakking die we gebruiken, strikt biologisch afbreekbaar. Het’ geboren op deze manier de’Boom van het ijs.

• Traditie en innovatie ... nog steeds gebruik praktijken overgeleverd familie-ervaring?

Ja veel, is nog steeds zeer veel aanwezig als infusies voor sommige smaken en ei verwerkingsbedrijf. Dan gelukkig de technologie "koude" heeft grote vooruitgang geboekt en helpt ons nu veel meer dan 30 jaar geleden.

• Een “Bugiardino” hebzuchtig: posologia en de werking van de ... ijs mode?

Nemen in grote hoeveelheden veilig elke dag! Als ijs wordt gedaan heeft recht heel weinig vet, en de "goede"; smaken hebben alleen de crèmes 5-8% vet (room en melk, geen plantaardige vetten of erger, gehard plantaardig vet, dat niet wordt afgestoten door onze fysieke als de "goede" vetten, maar af te sluiten onze slagaders), terwijl de vrucht niets. De suikers zijn over te 28%, heel weinig, als we denken dat een candy bar heeft de industriële 18% vet en 49% suiker.

• Van gepassioneerde wijn als ik je een ijsje… wijn, wat denk je?

Laten we zeggen dat het lekker, en het is een mooie ervaring die bieden vaak voor ijs. Een van onze favorieten is de Kers met Moscato Scanzo.

• Creativiteit heeft geen grenzen. Dromen en plannen in de la?

Onze droom is altijd te blijven om ijs te maken met de vervuiling die bestaat tussen ons, dat "transformeren" een ingrediënt en dit ingrediënt Wie kweekt het op een verantwoorde manier, tussen ons en toen de boeren / agrarische, want we zijn schakels in dezelfde keten. We willen graag volwassen "onze" vruchten te zien, delen de dagelijkse problemen van een gewas dat goed of slecht afhankelijk van de klimatologische omstandigheden kan gaan.  We werken goed in Brianza en vanaf volgend jaar zal ook ons ​​avontuur in New York blijven, uitdaging.

• Ijs gecombineerd met gerechten. Ik vertelde iemand?

Er zijn een heleboel… Gelato di Val Fatulì Saviore met honingdauw sorbet en vroege vijgen op geroosterd zuurdesembrood. Wilde mint ijs met groene bonen en appel cider azijn, dun gesneden rosbief met zout uit Cervia. Carmagnola peper ijs met Robiola di Roccaverano. Ice Cream Risotto met eekhoorntjesbrood…

• Wij leveren door kleine producenten. Wat is uw ervaring in het bedrijfsleven en in de supply?

Allereerst, de kwaliteit is niet te vergelijken met die van een "massa-distributie".  Het is alleen een beetje 'ingewikkeld, omdat de logistiek.

• Organiseer workshops ijs voor de kinderen. Welke onderwerpen behandeld?

De Laboratoria van ijs zijn altijd een grote voldoening.  Door de vijf zintuigen ruiken we de aardbeien (over het algemeen doen deze smaak), proberen om het verschil tussen een aroma "fake" en een "echte" verklaren. Laten we praten over de seizoensgebondenheid (de aardbeien in december zijn het best overgelaten aan de supermarkt!), we praten over fruit niet per se perfect, omdat we geïnteresseerd zijn in wat goed is, rood, rijp ...

• Zomer ijs of ijs het hele jaar door ... ?

Absoluut het hele jaar! De "echte" ijs liefhebbers genieten van het meer in de winter dan in de zomer!

Oh sweet sorbet, nectar kostbare en delicate,
gezegend is hij die thee uitgevonden…
Twee dingen in deze wereld verdienen de eer eerste
sorbet ijs en warme liefde ...

Carlo Goldoni (Liefde in karikatuur 1761)

Nou zeg ... 'Ik ben rond Cinzia is gewoon weg! Maar nee ... en ik zeg je nu ik je vertellen!

Dovete sapere che le api scambiano informazioni tra loro attraverso delle danze con le quali si indicano le fonti di cibo, la direzione e la qualità del nettare. Bij voorbeeld, dansen met de zusters van de buik leiden tot afstanden van meer dan 100 meter, terwijl de rondedans signaaltoevoer in de directe nabijheid. De ontdekking van de taal van de bijen werd gemaakt in 1973 gaf Premio Nobel Karl Von Frish zoologo austriaco.

En dus nu dansen we… in de richting van Padova bijenteelt Giarin!

Hou van dit product altijd, Gianpaolo en toen mijn vriend vertelde me dat zijn ooms geproduceerd is, Ik heb nog niet de gelegenheid voor een bezoek incognito gemist… is de reden waarom ik alleen onthuld aan het einde als ik was aangekomen op hun. Ik hou me te laten weten wie ik ben, op het einde, er is veel meer voldoening!

Hij verwelkomde me lieve en zachte Maffeo bedrijf eigenaar. Hij vertelde me van zijn avontuur om de honing te ontdekken en niet alleen… Omdat zijn passie voor deze kunst werd geboren in 1980 Anna toen zijn vriendin gaf hem een ​​bijenkorf. Langzaam zijn toewijding aan de bijenteelt verhoogd door intensivering van de activiteit totdat het de belangrijkste belang van de familie.

We kennen alle gunstige eigenschappen van honing afkomstig van de nectar van bloemen, Ik wil om te onthouden, maar slechts voor een moment zijn composities voedingswaarde. goed voor 100 g. honing hebben we een energie waarde van 314 kcal, eiwitten 0.6 %, koolhydraten 78 %, vooral uit vet 0%… vervolgens onder te eten, dan is zo goed!

Sluipend in hun emporium, Nieuwsgierig nieuwsgierig Ik vond een likeur gemaakt met een lang proces van maceratie van wilde bloemen honing, alcohol, kruiden en citroenschil. Deze hun dauw heuvels Hills heet "Honeymoon". Een elixer in het oude Griekenland bekend in 1500 a.c., drinken als heilig beschouwd gift van de goden gemaakt door bijen die de zon draaide in honing door de toetreding tot de levensader van de aarde ... "water.

Met Maffeo praatten voor een lange tijd… Hij vertelde me van educatieve bijeenkomsten georganiseerd met studenten om hun passies en kennis opgedaan door de jaren heen te delen. Het is een mooi idee was om een ​​bijenkorf geschilderd door de kinderen zelf nemen, hen een gevoel van verbondenheid, dat hen te verleiden om de continuïteit van hun bezoeken te volgen om te geven, stadia van de productie van deze natuurlijke product.

Wandelen in de omliggende tuin notarissen mooie stenen beelden ontdekte al snel zijn creaties. Trots maakte me een echte kunstroute… want het is in het huis waar ik woonde er waren veel!

Non ho mai conosciuto mio nonno Emilio, ma di lui mi furono dette grandi cose…

Uomo friulano di passione, grande spirito imprenditoriale legato alle tradizioni, ma con uno sguardo rivolto all’innovazione. Una malattia lo portò via precocemente. Di lui mi rimane oltre alla stima guadagnata con i racconti della sue vicissitudini, il mio secondo nome, Emilia. Nacque a Cormons in provincia di Gorizia.  Quando poco tempo fa mi si è presentata l’opportunità di una breve vacanza li mi son detta: “ma quale migliore occasione per un ritorno alle origini…” Credo che faccia bene a tutti ogni tanto soffermarsi a pensare, a riflettere. Si può essere cittadini del mondo, ma sono convinta che il proprio legame con la terra d’origine è indissolubile.  Chi crede di poterne fare a meno è un illuso.

Ma torniamo a Cormons… Pensai tra me e me, “dista 400 km, e viaggiare mi piace…” E infatti in men che non si dica ero giunta a destinazione. Al mio arrivo ebbi il benvenuto dalla piacevole cornice delle colline del Collio che ingentilendo il paesaggio davano a tutto il contesto un’aria romantica d’altri tempi.  Mi diressi verso il luogo in cui ero ospite “La Subida”,  e non fui per nulla disattesa.

Il posto era immerso in un verde lussureggiante, tra piante di rosmarino e mazzi di lavanda legata ad arte e disposti ovunque. Incominciai la mia consueta esplorazione, soffermando il mio sguardo verso un esteso recinto in cui trotterellavano un gruppo di cavalli.  Adoro questi animali dallo sguardo nobile e fiero, e volli dedicare loro un po’ del mio tempo. Persa nei miei pensieri richiamai me stessa ai miei doveri di ospite, e ritornai alla base.

Ebbi subito il piacere di conoscere i padroni di casa, Josko, uomo dallo sguardo schietto e deciso e la dolcissima moglie Loredana. Ma non erano da meno i figli. In particolare Tanja mi ricordava una donzella della Provenza, con i suoi ampi vestiti e dallo sguardo tenero, sempre sorridente e disponibile a due chiacchiere. Conobbi poi Michele, grande collaboratore la cui cordialità e simpatia lo contraddistinse da subito. E come solitamente accade, chiacchiere e risate tra un discorso serio e l’altro non mancarono. Ma ad un tratto venne menzionata un’acetaia… e la mia curiosità si innescò.

Un’acetaia direte, “oddio si è data pure all’aceto”,  bè è un prodotto molto interessante e poco rispettato. En ik, a dispetto dei miei amici romani che mi contestano, amo metterlo a gocce sulle ostriche. Zien is geloven! Pensate che l’Italia è il primo produttore al mondo d’aceto, e questo ci fa capire quanto dovrebbe essere maggiormente valorizzato. Far conoscere quanti usi e destinazioni gli si possono attribuire gli conferirebbe il giusto merito.

Ma lo sapete che è ottimo nebulizzato sulle minestre di legumi, sulle frittate, sui pesci grassi, sulle fragole… ma non solo, appena un po’ diluito è un ottimo rimedio per i gargarismi contro il mal di gola. E non solo, pensate che una zolletta intrisa di aceto masticata lentamente ferma il singhiozzo e attenua il mal di mare. Efficace per calmare una scottatura superficiale o per neutralizzare una puntura d’insetto... e molto di più. (fonti di Josko Sirk).

Ma torniamo alla mia visita… Ebbi il piacere di avere come guida Josko Sirk, l’oste come lui amava definirsi,  nonché l’artefice di questo sogno e progetto in continua evoluzione. Iniziammo la nostra passeggiata tra il mio fiume abituale di domande… quasi a voler scoprire chissà quale recondito segreto della vita. Mi chiedo se la mia curiosità si sazierà mai. Ci incamminammo verso una mulattiera che ci avrebbe condotto alla nostra protagonista, l’Acetaia. Nel durante della nostra passeggiata, Josko dietro mia esplicita richiesta, mi raccontò della sua famiglia giunta dalla Slovenia in tempi difficili. Dopo essersi dedicato alla coltivazione della terra e successivamente all’attività presso l’osteria, la venuta a mancare del padre lo costrinse a scelte di responsabilità.

Nel corso degli anni avvenire insieme alla moglie Loredana, riuscì a concretizzare il sogno della sua vita: creare un cuore verde di oasi abitative di pace e relax, “La Subida”. E conoscendomi vi pare non chiedessi il significato del nome… Ebbene, prendeva spunto da una chiesetta cinquecentesca del paese, la chiesa del Cristo della Subida che a sua volta deve la sua origine ad un prodigio verificatosi nel 1597.

Ma la sua vita era in continua evoluzione e un altro progetto si stava da anni sempre più delineando: "La foresteria dell’Acetaia” per la nobile produzione dell’aceto della migliore uva del Collio, prodotto di nicchia per chi può capirlo, purtroppo maltrattato dalla poca informazione attribuitagli. Completamente realizzata in legno, l’Acetaia era in perfetta armonia con l’ambiente circostante. Protagonista era l’uva bianca da vitigno autoctono, proveniente dalla vigna adiacente. Al mio ingresso mi si presentò uno scenario magico per chi ama questo ambiente. Gradoni di botti e botticelle disposte metodicamente, tese a favorire le varie fasi di lavorazione. Nessuna presenza di macchine, tutto seguiva un ciclo naturale. Mi fece provare il sentore delle sue creature, raccomandandomi di non ingoiare. Mi inebriai nei profumi intensi e da testa dura quale sono volli provare il sapore bagnandomi leggermente le labbra… devo dire piacevolmente soddisfatta.

Josko mi disse: “Un mio cruccio è fare l’aceto come una volta , con le migliori uve del Collio”.   Per una persona come me che ama la tradizione ascoltare queste parole è stata vera poesia. Con cinque produttori uniti nell’amicizia e nella passione lui finalmente ha concretizzato un Progetto per far conoscere l’aceto con i suoi usi e la sua storia: de Amici Acidi.

Se è vero, com’ weliswaar, che un gran vino si fa’ da una grande uva, da questa grande uva io faccio il mio grande aceto. Mi ci vuole qualche anno, e in questo tempo devo accudirlo e coccolarlo come un bambino in fasce.

  Joško Sirk

De Supreme vertellen, maar waar we het? Ik spiego… de Hoge Raad was een bochtig en fascinerende vrouw geschilderd op een muur van een ijssalon, al ... en dat is hoe mijn verhaal begint vandaag.

De Hoge Raad

Stuwkracht van de warme dagen geleden, maar niet alleen, indien in una bekende ijssalon Brianza. Ik wist al bekend om de kwaliteit van haar producten, maar dit keer had ik er met een zeer specifieke missie gegaan. Op een missie in ijs u vragen? Ervoor dat u, want achter excellence waarin het, c’è passione, en kijk voor de zielen van mijn passie is nu een noodzaak voor het leven! Ik zeg altijd dat ik weet, maar ik vind het zo leuk, dat repetitief, Mijn andere defect. Dat gezegd hebbende ... klaar, via!

Ik liep de kleine kamer die op het eerste gezicht deed me denken aan de klassieke ijssalon land, waar hij nu een vaste klant die binnenkomt, en luisteren naar de ritmische vriendelijke groet, is constant en aangenaam. Ik bestelde mijn kopje ijs, Echter, door het opnemen van het verzoek om een ​​praatje met de dame die diende me, Anna, de houder. Hij keek me verbaasd er voor hen, maar glimlachen, en ik moet zeggen dat ik vond het meteen. Zodra de klant laat hem zat aan een tafel met mij. In eerste instantie liet ik, en toen begon ik te vragen hoe hij begon zijn avontuur.

Anna era nata in provincia di Taranto, in een gezin dat in het werk van het land leefden, verschillende gewassen en wijngaarden. Van zijn moeder had hij de ondernemende streak genomen. Het was in feite dat ze zorgden voor het beheer en de verkoop van producten.

Wanneer de activiteit is niet langer genoeg om de familie te steunen, moesten verhuizen naar het noorden. Eenmaal volwassen, ondergedompeld in het eerste project. Jonge opende een zuivelfabriek, maar in het kort moest hij verlaten om zich te wijden keer getrouwd met de familie. Een man en drie kinderen bezet het grootste deel van de dag.

Leven, maar zet ons vaak op de proef, en dus was het voor haar. De plotselinge dood van haar man liet haar alleen voor drieënveertig jaar met drie kinderen te verzorgen. Hij moest opnieuw beginnen ... Terwijl hij sprak vrijmoedig ik keek, en ik zag in haar de kracht, vriendelijkheid, en de verbeten resolutie van een vastberaden vrouw.

Na geschikt voor diverse toepassingen, nu als de kinderen volwassen waren, de mogelijkheid zich voordeed om een ​​ijssalon te verwerven. Een eenenvijftig jaar met de steun van zijn zoon Luke dan twintig, zij wierpen onderneming die zou blijken een succes te zijn. Samen gingen ze te zien de lokale al begonnen. Het invoeren werden getroffen door een charmante vrouw geschilderd op een muur. Era lei, De Hoge Raad, en ze kwam uit de naam van. Het kostte hem niet meer dan een dag om te beslissen, zelfs een moment meer.

Het nieuwe avontuur begon ... Anna vertelde me dat de eerste jaren waren moeilijk, ze gewerkt om de kosten te dekken. Ze werden gedwongen om uit te breiden de lokale opofferen van de mooie geschilderde uitzicht van de Opperste. De activiteit van het ijs was niet genoeg, en te verhelpen werd besloten om een ​​natte bar maken. Ondertussen, Paul, l’altro figlio, werd venturing in de activiteit met belangstelling en nieuwsgierigheid bijna maniakale. Paul vertelde me dat zodra hij naar Padua in de motor om een ​​professionele ijs die hij gehoord had ontmoet. Hij wilde wat advies om de beste combinatie van ingrediënten voor een perfecte fiordilatte krijgen.

Zowel Paul en Luke hadden hun studie op heel verschillende wegen gestuurd, maar dan zowel gescreend in deze droom familie, werden geïnduceerd om hun bedrijf te verlaten om zich volledig te wijden aan ijs en gebak. Aanvankelijk hadden ze de technische basis voor een aanpak gekozen met de franchise voor twee jaar verworven. Maar de ruimte fantasie die ze achterliet, was beperkt, vervolgens linksaf deze weg van onafhankelijke specialisten blijven. De zoektocht gaat verder en combinaties van ingrediënten was hun school-.

Paul vertelde me trots op haar specialiteiten. Bijvoorbeeld, voor het ijs Siciliaanse Cassata, gebruik gemaakt van een kaas die rechtstreeks uit Sicilië kwamen, terwijl voor het ijs gebruikte tropische vruchten typisch geïmporteerd uit Brazilië. Maar hun trots was de smaak dat de naam van "The Supreme" droeg. In de praktijk werd het ijs gemaakt met amandelspijs, pure chocolade, gekarameliseerde amandelen en kastanje honing, vera pomp! Uiteraard heb ik me niet missen ...

In de middag alleen wanneer ik de kamer binnenkwam om een ​​afspraak, Ik heb uiteindelijk de drie aangename uren lachen en kletsen. En natuurlijk, eten van ijs aan iedereen die me kent ... niet nauwelijks geloven!

Maar het juweeltje is nog ... Paul komen, geworden sommelier, had gewerkt aan zijn twee passies combineren. Hij ingeschreven in het 2010 het Italiaanse kampioenschap voor ijs. En raad eens wat hij voorstelde ... ja, ijs Franciacorta. Hij eindigde als tweede uit veertig deelnemers voor Lombardije! Helaas, die dag was het verstoken, maar hij beloofde me dat hij me zal vinden naar mijn volgende bezoek ...