ادواردو فررا, صاحبخانه آشپز مشتاق من در Imperia ملاقات, در یک روز در اوایل تابستان زمانی که خورشید می درخشید. پس از روز را صرف در آرام از Apricale – روستای قرون وسطی در میان زیبا ترین در ایتالیا واقع شده در مناطق داخلی کشور از بوردیگرا – من نیاز به دریا, رنگ آن و مردم آن.
برخورد با یک آشپز مسافر که هنر آشپزی از مادر بزرگ خود تکلا آموخته است, در مسافرخانه قدیمی خانواده واقع در یک کوچه بن بست, یکی از بسیاری از خیابان های باریک در مرکز تاریخی از جنوا. در زمان, بازدید مکرر از مردم بندر, آنها به رهبری او را به عنوان یک ملوان در آموزش کشتی نیروی دریایی ایتالیا آمریکو وسپوچی سوار شو.
این بود 1984. شور و شوق برای پخت و پز بود آهسته به احساس می شود نه.
پس از بسیاری از تجربه های– نه تنها آشپزی – او در سراسر جهان ساخته شده (ادوارد همچنین یک درامر سنگ بلوز), او بازگشته است در لیگوریا خود, که در آن آن را اجرا می رستوران «آخرین سالن ناهار خوری شام هم معلق". مکانی برای جشن گرفتن طعم و مزه از فراموشی است.
ادواردو, مردی مهربان و مهمان نواز, اما نافذ و شخصیت. اجاره دهان و دندان.
- کوک و مشتاق مهمانخانه دار, اجازه دهید از اینجا شروع می شود. به من بگو که مسیر شما. در چه نقطه بود به شما می رسد?
وارد? Cinzia عزیز, اگر تا به حال حزب! این یک مسیر من طبیعی دگرگونی است, برای افرادی مثل من به زندگی ها Bottega کرافت. یک آشپز دارای یک چشم انداز محیط را به آتش دولت و فضا که در آن قرار می دهد انجام آن, صاحبخانه به جای باید دید محیطی و جامع ترین. این من را مجذوب خود می کند و من فضای من زندگی می کنند با چشم انداز و روال های مختلف. آن را به من می دهد یک تعهد است که تحمیل ها Bottega… حضور, کاستانزا, gestionalità اقتصاد داخلی یکپارچه, تا به اداره استقبال و ارتقاء جهانی سازنده خود را.
- اغلب من اصرار دارند که داستان از ظرف به درستی انجام شده. ارائه که فراتر از نام ساده می رود. دانستن منبع مواد خام, از لینک با سرزمین و اتحاد است که با تولید کنندگان ایجاد, این باعث می شود تفاوت واقعی است. یکی از راه های به فرهنگ غذایی. به همین دلیل است که در حال حاضر من از شما می خواهد به من بگوید یک ظرف من به خصوص دوست داشتنی است: لوبیا ترنته پستو سبز و سیب زمینی. آماده سازی شناخته شده توسط ترین, که نیاز به مواد تشکیل دهنده تحقیق و کیفیت.
لوبیا ترنته پستو سبز و سیب زمینی برای ما ژنوایی یک عامل کروموزومی است, یک مراسم سخت به حداقل مشاهده می شود یک بار در هفته. پستو در برخی از راه جنوا است, به نمایندگی به شیوه ای ساده شمایلنگارانه شکوه Superba آن. جنوا, "فوق العاده برای مردان و دیوار", به عنوان او با پترارچ توصیف, این پایتخت زیبا از لیگوریا آفتابی است. شما سینتیا دانم, شما می توانید بی وقفه در شهر قدیمی بین جذاب "کوچه" راه رفتن, خیابان های باریک به انتظارنشسته بودند با خانه های قد بلند, خستگی ناپذیر. هر دیوار, هر خانه, کوچه و ساخت و ساز, هر ویلا, پارک ها و قلعه, آن را حفظ جذابیت از باستان جمهوری دریایی جنوا. "شهر اسلحه و تجارت", هنر آن ها در داخل کاخ نگه داشته گفت رول, و بسیاری از موزه ها. جنوا دقیقا, پایتخت "پستو" و مواد غذایی خوب, من می روم که چگونه من می توانم در منوی من ردیابی? از آنجا که همیشه و برای همیشه وجود دارد!
ادواردو فررا: “Trenetta, سس پستو, لوبیا و سیب زمینی. تصور در Lucera با پستو جنووسی واقعی همراه باشد. تولید شده توسط دو رقم گندم با ویژگی های مختلف و مکمل, Saragolla و هاتور, در این شرکت تجربه طولانی و رشد در کشاورزی ارگانیک. Saragolla دارای پروتئین و گلوتن و بدن خمیر و عطر و طعم می دهد; هاتور متقاطع بین Korasan و Senatore کاپلی است و دارای عطر بسیار شدید است.”
- غذا و شراب روزنامه نگاری. گاهی اوقات ملایم و گاهی لودگی. گاهی اوقات حتی موشکاف. تجربه خود را در مورد چیست?
وجود دارد "قواعد بازی", نیاز به دانستن, که تمام است. گاهی اوقات او قلم جلسات روح لطیف مودب, گاهی اوقات قلم است که در حال اجرا هستند را از جوهر, و در نتیجه آنها در برخی از راه به ترک علامت خود را امتحان کنید… اما این بخشی از بازی از احزاب است, هیچکس شما را مجبور می شود بخشی از آن.
- فیلیپو, پسر خود را, و اشتیاق خود را برای صدف. جوان فعال در تیپ آشپزخانه های محلی خود را درگیر. توضیح به من چگونه علاقه خود را برای این نرم تن بود? آن, داده دانش خود, از قبیل مشاوره در طعم و مزه امن?
آن را از استعداد ذاتی است که فیلیپ است ... کنجکاو بودن ساقه. جهیزیه برای یکی دیگر از حرفه ما اساسی, که اجازه می دهد تا به شما برای رفتن همیشه در جستجوی حتی آشکار. تشکر از دوستان من روم Corrado از سخت کوش – که علاوه بر اینکه یک انتخاب بزرگ آن ostreiculture خبره است – فیلیپو, به معنای واقعی کلمه به دست گرفته, او قادر به یادگیری دست اول در مورد این عمل بود. جهان از مردم از زمین, Mare, رودخانه ها و تالاب. امروز از آن خود او که امضا صدف مقاله ما تحقیق شناختی با حساسیت تمام طرح ما است, ایجاد یک مسیر بسیار شدید و با ارزش.
طعم و مزه امن ...?! من فکر می کنم ما همیشه باید بدانید که چگونه به ارزیابی حرفه ای که در مقابل است. صدف, به عنوان یک ماهی طیف خام, به امنیت غذایی چیز ظریفی است, بنابر این, در حال حاضر اتاق خود (نظافت و نظم) آنها سیگنالهای مهم در مورد چگونه می توان آنها را حفظ می دهد.
ادواردو فررا: “تفسیر شخصی از یکی از اولین دوره از ایتالیایی درست است که من دوست دارم: آلا Puttanesca به رومانیایی. مایل به بازی با مواد اولیه را قبل از تخم مرغ و آرد قرار داده و, قهوه ای درست پردازش و کشیده مانند ماکارونی. حسی مرجع است و سپس توسط تزریق از خلاء پخته گوجه فرنگی با ماهی کولی و کیپر برای سی و شش ساعت با توجه به, این پارچ در رستوران خدمت. اثر به نظر من اعتیاد آور و نفسانی در همان زمان است.”
- طول این سالها من می دانم که Wainer Molteni، در مورد کتاب خود ارسال: "من هیچ کس هستم - تاریخ بی خانمان در نجات. " یک داستان است که شما الهام و به شما اجازه ایجاد یک منو: "یک نان و آب". یک ایده متولد با هدف کمک بهگوش دادن مرکز کاریتاس Imperia از, و حمایت از بی خانمان. من می خواهم به بحث?
Wainer یک فرد خاص است, داستان زندگی او را به من خیلی تحت تاثیر قرار. کتاب او – "من هیچ کس هستم" – من در حال شخص واقعی را تکرار نمود, واقعی و عمیق.
بنابراین پروژه "نان و آب" متولد شد, نوشته شده مزه آنچه که من فقط در خیابان دیدم; چه نامرئی جمع آوری و ماهیگیری از زباله. همانطور که می دانید, اما, این عملیات سفر chiarity در خط خوب بین انسان دوستی و تبدیل شدن به ناقل سالم از کج (ایتالیک) Paraculo. این به این دلیل است که ما پیشنهاد منو تنها در آن جداول که به نحوی آنها نیز "نامرئی" است. کسانی که در جدول با که یک تماس متولد شده است, اعتماد به نفس مودب و زمانی. جداول را انتخاب کنید فقط به من. آیا شما فکر می کنم شاید آن صعود صندلی بیش از حد متکبر است? می توان آن را, اما آنها هستند و یا آشپز نیست!
- پس از خواندن زیارت خود را برای جهان (راستش کمی حسادت), من تعجب می کنم اگر فرود خود را در Imperia ماندگار خواهد بود…
من یک ملوان در روح هستم, درست است. طبیعت تعظیم من هرگز می پرسد توقف در حوض تماشای زمین, اما تنها دریایی. فقط می گویند که شعار من است: "هدف خروج است". در این مورد، با این حال، متفاوت است. است یک پروژه به نام فیلیپ فررا وجود دارد, است یک مسیر جدید ترسیم می شود وجود. آیا از من بپرسید، با این حال، به شما زمان می دهد. در حال حاضر در اینجا در اتاق بالا در Oneglia آن زمان من معلق! در آینده چه کسی می داند ... تا زمانی که وجود دارد این است که انجام من هرگز حوصله ام سر رفته.
سینتیا, من می خواهم بگویم سلام به میلان قدیمی گفت که به Gualtiero خوب اغلب به نقل از: "Quand L'OST است بر روی درب, nient برای gh'ha در Ca."
ادواردو فررا: "یک ظرف است که برای مونتاله و مجموعه خود را Ossi دی Seppia تصور می شد. تخته سنگ, از Sassi خط ساحلی سالن آمفی تئاتر و ظرف برای هشت پا ما, که آنها آب میوه های طبیعی استخراج شده, و سپس در آلبومین ژلاتین طبیعی مشتق شده از استخوان هیک محدود. ظرف بسیار ساده است, چون همراه با سیب زمینی و لوبیا سبز با اضافی Taggiasca زیتون 190 کیفیت برتر Frantoio سنت آگاتا و تکه نمک دودی. "
“سالن ناهار خوری از شام آخر زمان معلق” از طریق دس Geneys, 34 – Imperia از www.ilrefettorio.it
