Le ricette delle mie vacanze a Ponza: Fusilli alla maniera di Ponza, Acciughe marinate di Agostino (in copertina), Patate al finocchietto selvatico, Criscito: lievito madre naturale, Liquore al finocchietto selvatico.

Chi è appassionato di storia come me, tendenzialmente è attratto da tutto ciò che ne consegue. Amo visitare gli antiquari, curiosare tra gli oggetti antichi e indossare vestiti vintage. در برابر دیگر, da sempre, ho un’ammirazione particolare per le auto d’epoca sportive. Questo mio trasporto è rivolto anche ai libri e ai vecchi giornali. کم هم فن, a Roma, ho passato ore e ore su delle edizioni della Domenica del Corriere di oltre cinquant’anni fa, leggendo vecchie barzellette e gli articoli settimanali di enogastronomia di Luigi Veronelli. Non saprei esattamente spiegare il perché, ma tutto ciò che ha una storia mi affascina da sempre. La stessa cosa vale per le tradizioni, و, nella cucina, per le ricette della memoria legate al territorio.

Nelle mie ultime vacanze, a Ponza, passeggiando lungo il viale del porto, mi ha colpito un vecchio libro di cucina aperto in bella vista all’ingresso di un negozio. Incantata mi sono immersa nella lettura, sfogliando pagina dopo pagina… Il mio tempo libero, dovunque io mi trovi, ma in particolare quando viaggio, è scandito da elementi essenziali: ritmi lenti, natura e cucina del territorio. برای این, در زیر, riporterò alcune ricette tipiche del posto che ho letto, sperimentato e assaggiato. Oltre a condividerle, ne farò memoria e soprattutto buon uso.

Fusilli alla maniera di Ponza

In olio d’oliva soffriggere 600 grammi di peperoncini verdi mondati di gambi e semi. Aggiungere 600 grammi di pomodorini ciliegino interi con un pizzico di pepe nero, salare e, a fuoco lento, portare a cottura fin quando i pomodorini si saranno sfaldati.
Condire i fusilli cotti al dente aggiungendo qualche fogliolina di basilico.

Acciughe marinate di Agostino, un pescatore di Ponza

Le acciughe o le alici (i pescatori le chiamano in un modo o nell’altro in base alla dimensione), sono ricche di calcio, اهن, روی, proteine, vitamina A e omega-3. Un pesce azzurro salutare ed economico che si può preparare i molti modi e che fa bene alle nostre ossa.

Pulire delle acciughe togliendo loro la testa e le interiora. Una volta sciacquate passarle in un tegame in cui, precedentemente, è stato fatto soffriggere uno spicchio d’aglio. Unire qualche pomodorino, un cucchiaio di aceto bianco, sale e origano. Far cuocere per cinque minuti a fuoco vivo e servire.

Patate al finocchietto selvatico

Tritare due cipolle e farle imbiondire in una padella con olio. Aggiungere quattro patate tagliate a tocchetti. Cuocere per dieci minuti in poca acqua bollente salata due mazzetti di finocchietto selvatico tritato grossolanamente, e unirlo con la sua acqua alle patate fin quasi a coprirle. Stufare a fuoco medio per circa venti minuti fino a quando il liquido si sarà asciugato quasi del tutto. Aggiustare di sale e peperoncino secondo i gusti.
Stufato più a lungo, finché il tutto diventa quasi una crema, ci si può condire la pasta.

Liquore al finocchietto selvatico

Raccogliere venti capolini freschi di finocchietto selvatico, lavarli e asciugarli. Quindi immergerli nell’alcool in un contenitore di vetro a chiusura, e lasciare macerare per circa venti giorni. Una volta passato questo tempo filtrare e imbottigliare.

Criscito, lievito madre naturale

Impastare 200 grammi di farina, 90 grammi di acqua, 1 cucchiaio di olio e 1 cucchiaio di miele fino a formare un panetto. Quindi togliere 100 grammi dell’impatto ed aggiungervi 100 grammi di farina e 45 grammi di acqua a temperatura ambiente. Mescolare bene e, richiuso nel contenitore, lasciare riposare altri due giorni; ripetere l’operazione e riporlo in frigo. پس از 5 giorni ripetere nello stesso modo, e ancora per altre due volte, (in pratica per una durata di 15 giorni).

Quando si utilizza il lievito per fare il pane, brioche ecc., se ne prende una parte, mentre quella rimanente si integra per ugual peso con farina e acqua fino a… quando volete. Per panificare va utilizzato circa 1/3 di lievito rispetto alla farina da utilizzare, quantità che aumenta lievemente se si usano farine integrali, perché lievitano meno facilmente.

Fonte ricette: “Ponza, cucina tradizionale e nuove tendenze” di Pina Di Meglio, Silverio Mazzella e Gennaro Mazzella

Ponza, un’isola di origine vulcanica in provincia di Latina situata nel mar Tirreno, بزرگترین جزیره Pontine. L’ho conosciuta grazie ai racconti di un amico che mi ha parlato, con così tanto amore della sua terra, da indurmi a visitarla.

Chi approda a Ponza si prepari alla vista di bianche falesie rocciose, di grotte, di anfratti, e di acque color smeraldo dai limpidi fondali. Un’isola di pescatori dalla bellezza selvaggia, dalle grandi distese verdi, e dalle caratteristiche case color pastello.

Le isole, da sempre, mi attraggono per la pace e per il benessere che mi sanno trasmettere. Da una terrazza sulla collina di ‘Le Forna’, località a 7 km dal porto raggiungibile attraverso una strada panoramica, ho goduto dei colori, dei profumi, dei tramonti, e della visione notturna delle luci delle case ponzesi in lontananza.

Scenari unici della nostra bell’Italia, che fanno comprendere quel legame nostalgico che si instaura dopo la visita a queste terre. Nei giorni passati a Ponza ho esplorato la natura e le tante calette raggiungibili via mare e via terra attraverso i molti percorsi turistici. Raccontarli non è sufficiente, bisogna viverli… تصاویر, in questi casi, valgono più di mille parole…

Circondata dal mare e abbracciata dalla natura…

آن’ stata questa la prima sensazione appena arrivata a Ponza. Dalla mia terrazza sulla collina di لو Forna, piccola frazione dell’isola, ho goduto dei tramonti rotti solo dal frinire dei grilli, e dai richiami dei gechi in amore.

La mia esplorazione dell’isola, dietro consiglio di un pescatore, è iniziata a Cala Gaetano, una baia a Le Forna raggiungibile via terra attraverso una ripida scalinata.

Cala Fonte, un antico porticciolo dalle acque color smeraldo ancora oggi usato dai pescatori. Sotto un piccolo passaggio, in una grotta naturale che divide il mare, cullata dalle onde ho trovato un fresco rifugio per sfuggire alla calura estiva.

A Ponza, در Baia di Cala Feola, c’è un tratto di mare chiamato Piscine Naturali. Facile capire il perché di tale nome…

Le isole vanno vissute via terra e via mare… Durante un giro in barca ho ammirato Cala Inferno, luogo suggestivo e ricco di storia il cui nome, mi dicono, ha origine dai 350 gradini che una volta erano necessari per raggiungerla.

Subito dopo il porto appaiono maestose le grotte di Pilato, l’antico Murenario romano risalente al I secolo a.C.

Capo Bianco, una bellissima baia di roccia tufacea accessibile solo via mare, che colpisce per il bianco dei suoi scogli. Federico Fellini ha girato qui alcune scene del film Satyricon.

Immancabile la tappa via mare davanti all’imponente Arco Naturale.

Cala dell’acqua, dominata da Forte Papa, una fortificazione cinquecentesca di età borbonica. Il nome di questa baia ha origine dal trasudamento della parte rocciosa.

Ponza, un’isola in cui si vive la natura e la vita di un tempo, non certamente meta ideale per chi ama il turismo di massa. Passeggiando nei suoi molti percorsi, ho potuto ammirare fiori e piante dai profumi intensi e dai colori brillanti.

Per chi ama le spiagge lunghe e attrezzate, io meno, dal porto, con dei piccoli traghetti che effettuano un servizio continuo, si arriva a Frontone. In realtà lo si può raggiungere anche via terra attraversando un percorso tortuoso, که, per le difficoltà conseguenti, non è consigliato a tutti.

In barca con Aniello, un uomo nativo del posto che ha dedicato la vita al mare, tra le tante bellezze naturali tra cui da sempre ha la fortuna di vivere, ho potuto ammirare la meravigliosa isola di Pamarola, base fino al ‘700 di pirati barbareschi. Chi avrà l’opportunità di visitarla si prepari alla visione di limpidi fondali, di mare cristallino, di faraglioni e grotte… scenari da sogno di un’isola italiana tra le più belle al mondo.

Ho lasciato Ponza da pochi giorni… un’isola che vive principalmente di turismo, che riporta indietro alla vita di un tempo, e che non dimenticherò, ne con la mente ne con il cuore.

Non è facile vivere lontano dal mare…

طبیعت, mare e cucina del territorio, elementi essenziali per le mie vacanze. Nei giorni passati sull’isola ho assaggiato e raccolto alcune preparazioni tipiche locali, che a breve vi racconterò…

Qui di seguito segnalo alcuni numeri che mi sono stati utili durante la mia visita a Ponza.

• Collegamenti

Laziomar: Formia tel. 0771 23800 / Ponza tel. 0771 80565 / Anzio tel. 06 9860083

Aliscafi Vector: Anzio tel. 06 9945083 / Ponza 0771 80549 / Formia 0771 700710

• Pro Loco

Pro Loco Ponza tel. 0771 80031 – www.prolocodiponza.it

• خوش آمد

Agenzia Maridea di Marianna Impagliazzo tel. 0771 809684 – www.marideaponza.it

• Gite in barca

Sig. Aniello cell. 339 8309248

در دوران سلطه توسط آشپز, به نظر می رسد تقریبا خارج از محل به ذکر آشپز, و در عین حال آنها هستند که از آغاز این استادان مشخص شده اند, چنان که امروز آنها تماس بگیرید, جهان خوری. ذهن شما, قطعا آنها را می خواهم بی احترامی نمی, ... اما در حال حاضر من یک سوال را: "چقدر ما را از دست ندهید غذاهای ساده, زن خانه دار, یکی از بهترین رستوران ها در کشور هستند که پایین سنت در ارتباط با خانواده و سرزمین های تحویل?"من پاسخ دارم, و اغلب, با تحریک کوچک من, من سعی می کنم برای تشویق کسانی که 'بهبود', به جای ادامه به ایجاد.

پنج شنبه 13 فوریه, الساندرو Vitiello, دوست عزیز و خدمه شراب, می خواستم را کمی از Ponza خود, که تا عشق با دوستان دیگر در بازگو Ponza می گوید, رستوران ایل Fauno Cesano Maderno. تشکر Rosaria پونتا عود و مواد معطر, و مریم و سابرینا چه طوری بود, آشپز از این از eateries معمولی از Ponza, من می توانم جو تنفس و طعم طعم آن.

شب اختصاص داده شده به Ponza

من هنوز این فرصت را به بازدید از این جزیره به حال نمی, بزرگترین جزیره Pontine, در استان لاتین. مجمع الجزایر است که شامل, شامل جزایر گاوی, Zannone, Palmarola, ونتتن و سانتو استفانو. در realtà, به لطف داستان اسکندر, کمی به عنوان اگر من می دانستم که است… سرزمین دریا و ماهیگیری, از دلتنگ جو و دوران کودکی خاطرات ... اما طعم همچنین بسیاری از.

من نمی توانستم بدون نان تست به شب شروع. در انجام این کار من طعم "فانوس گارد" 2013, شراب ساخته شده از تاک قدیمی, il Biancolella. نام خود را به یک مکان تاریخی بزرگ و فرهنگی, اولین بار در میان شش واقعی FAI ایتالیایی: فانوس دریایی سپاه در جزیره Ponza.

شما می دانید “pettola”? این مخلوط آرد, آب و نمک است که تولید ژنده پوش برای سوپ عدس, حبوبات نوعی از این جزیره کوچک تر از سنتی.

می گوید الساندرو: “آن تیم Redfish باید در گلدان از سر تا دم بماند”, شاید به این دلیل خداوند دانا از کشور خود داشت که اگر شما را به دور سر ماهی و احشاء و امعاء, شما تمام عطر و طعم خود را از دست. گسترده در دریایی از Ponza, تیم Redfish خوب در تمام راه های که در آن پخته شده است. که گفت:, در اینجا او با paccheri و Olivelle است.

در حال حاضر آن را تا به nocchette, شیرینی سرخ شده معمولی کارناوال که نام برگرفته از "بند انگشت", که به معنی تعظیم. در این مورد، با این حال، آلودگی Lombarda رنج برده اند: کرم نرم با ماسکارپونه. 😉

من نگفت که حتی با ما بودند پسران وجود داردموسسه Filangieri Ponza, در حال حاضر در BIT در میلان. در پایان شام، آنها سنگ از آنها را جمع آوری در سواحل نقاشی جزیره شخصا توزیع. درباره سنگ, من با یک سنگ نتیجه, بلکه, باهم 'سنگ Palmarola'رستوران Rosaria پونتا عود و مواد معطر. رب ساخته شده با بادام, شب, کشمش, شکلات و شراب سفید Ponza.

در این مورد ... سنگ منجر به دیگری.

• رستوران ایل Fauno
  Borromeo شما, 29 Cesano Maderno (MB)
  چنین. 0362 540930

• رستوران پونتا عود و مواد معطر
  از طریق Calacaparra, 24, لو Forna, Ponza (E)
  چنین. 0771 808517

• رستوران بنابراین Com'era
  کلام مسیح, لو Forna 5 Ponza (E)
  چنین. 0771 808683

الساندرو Vitiello, برای دوستان ساندرو, sommelier و رستوران اما بالاتر از همه یک دوست. 'فقط هنر D'VIN' تحریف از نام خود را توسعه یافته توسط جوزف ماریا گراسی است, یکی از دوستان که دلخوشیها تا.

مردی که در قلب خود دارای یک زمین, Ponza خود. من نقل مکان کرد و وقتی که من دیدن او به اشتراک گذاری خاطرات و عکس های سیاه و سفید از این جزیره که مجبور به ترک به عنوان بسیاری از دلایل کسب و کار. او در وبلاگ خود می گوید:: 'خانه از کیسه Ponza'.

"هنگامی که tornavo به Ponza, صبح روز بعد, ridiventavo ملوان از پدر من و قایق خود را از پنج متر ما ماهیگیری با هم رفت. پدر من داد تا تمرین دریایی در پایان '92: تا به حال بیش از هشتاد سال ... "

کنستانتین ساکو, پدر ساندرو, سانتا ترزا در 60s (سمت چپ بر روی تعظیم)

ساندرو, با تشکر از تجربه طولانی خود به عنوان یک رستوران ، ابتدا در Osteria delle Bocce در Seveso و اکنون در رستوران Il Fauno در Cesano Maderno, خاطرات زیادی را صرف با شخصیت های ایتالیایی. از زمان به زمان هنگامی که فرصت وجود دارد, من عاشق دانستن اینکه چگونه به گوش دادن, کسی با من موافق.

امروز من می خواهم شما بدانید…

خوش ساندرو, من این افکار یک روز صبح در سپیده دم نوشت. من خواب نیست و ذهن من زد. شاید تمایل به سفر با کلمات? چه کسی می داند… من فکر می کنم ما یکدیگر را درک دلتنگ و عاشقانه.

• چند شب پیش شما آن زمان به من گفتن شد… من آن را دوست دارم وقتی تو به من داستان از جهان از مواد غذایی بگویید, سای حقیقت. من با استناد به کسی است که در ذهن من به طور خاص گیر?

می تواند بسیاری از Cinzia وجود دارد, و به جای حقیقت را از حکایات مردم یادآوری کند که عشق بین میلان و مناطق اطراف آن هنر از نوشیدن خوب گسترش یافته است. به خاطر دارم، به عنوان مثال، آنتونی Trimboli – منشاء Apulian – که در جوانان خود را, در دوره پس از جنگ, تبدیل شده بود تقریبا در تمام فرانسه و ایتالیا دانش دائره المعارف از شراب فرانسه به طور کلی و به ویژه شامپاین آورده بود. با او صحبت – مرد صراحت – لذت منحصر به فرد بود.

همانطور که با بقیه "ژاکوبن" توسط آدریانو رومانو. کارشناسی ارشد حتی قبل از فروشندگان. چه در مورد برادران Brovelli? مردان از زمان های دیگر که شراب با شور و شوق بزرگ گفت.

aneddoto سازمان ملل متحد. یک شب اتفاق می افتد یک زن و شوهر از دوستان برای صرف شام در روی میز در Delle Osteria (رستوران های قبلی ما) همراه با چند دیگر. بر روی صفحه نمایش در ورودی آخرین انتخاب whiskeys بود Samaroli. قیمت Dopo, یک رستوران تقریبا خالی, دوست من می خواهد را به ویسکی عجیب و غریب تر که من, در روش ناشناس, مهمان خود. این نجیب زاده, پس از مزه, من همه چیز شما می توانید در مورد این عصاره عجیب و غریب که من از یک تکه از مبلمان است که من در یک اتاق دیگر به حال کشیده بود گفت:. بعد از نوشیدن مقدار زیادی با هم من در مورد کار خود را گفت. او وقت خود را در اسکاتلند به سر برد را انتخاب کنید ویسکی از طرف چند ملیتی. چند وقت پیش برای دیدن فیلم "در کنار فرشتگان،" من او را به یاد.

• آیا شما به یاد داشته باشید هنگامی که ما برای اولین بار ملاقات? من تقریبا در عمل موظف به سازماندهی شب فرهنگ و طعم برای دانش غذا و شراب. شما باید بدانید که ساندرو خبره بزرگ و عاشق از غذا و شراب است, شور و شوق کمی شاید فقط تنبل از افراد در یادگیری. اما پس از آن آمد یک آتشفشان…

آن’ سینتیا Tosini کاملا درست است که آتشفشان به عنوان آن هم درست است که من را کشت "هنر از شک". من به اندازه کافی برای اطمینان از نداشتن به فروش یقین و هر از چند گاهی به درخواست اگر شما نیاز به چیزی یا کسی که به دنیای من بگویید. سپس، هنگامی که شما با سینتیا Tosini برخورد بسیاری از شک و تردید به جهنم و رزومه به.

شما باید بدانید که ما شروع به سازماندهی رویدادهای از پاییز '84 به شراب و مواد غذایی اختصاص داده شده: trent’anni fa. هیچ اینترنت وجود دارد و اخبار خود را با پست عادی سفر, هنوز بود توجه زیادی وجود دارد, و اغلب مشکلات در حال برخورد با بسیاری از کسانی که می خواستند برای حضور در. من پس از آن من تا به حال سرگرم کننده را با هم بسیاری از دوره ها به سازمان ها و نهادهای منطقه. قبل از اینکه من شما یاد می دهد خوشحال. حتی در حال حاضر، این قانون اعمال می شود.

الساندرو Vitiello… ساندرو

• گام به یک سوال مربوط به کسب و کار شما. چگونه می خواهید به طور متوسط ​​مصرف کننده امروز توصیف, در این معنا از آنچه انتظار و آنچه را برای دیدن?

متوسط ​​مصرف کننده امروز رنج می برد تا زمانی که شما زندگی می کنند. ما که از سال از "میلان به نوشیدن" ما دشوار است که گاهی اوقات برای درک آنچه اتفاق می افتد زندگی کرده اند. مصرف کنندگان توجه و کنجکاو باقی مانده است, آماده به نظر با توجه به خوب و جدید ارائه شده است. وی افزود: با این حال،, و یا به جای در نظر گرفته نسبت به گذشته مهم تر است, قضاوت در مورد ارزش منصفانه چیزی که از خدمت.

شما همچنین می توانید به همان اندازه پرداخت یک بطری شراب اما این مهم است که به ارزش پول صرف شده. این کافی نیست که هر کسی که آن را به فروش می رساند است "مردی از صفحه اول". پنهان کردن نیست، با این حال، که سال ها مشکل است; می دانم که چگونه به انجام این کار به خوبی در آشپزخانه و بدانید که چگونه برای پیدا کردن آب در یک قیمت عادلانه مهم تبدیل شده است.

• من غالبا می گویند که نقش رستوران, ارائه ظروف و خدمت به شراب, می تواند به نام اطلاعات قرص veicolatore مهم برای انتقال به فرهنگ غذایی مصرف کننده. Esagero? من فکر نمی کنم. من معتقدم که، با شروع از جدول, به مته سوراخ مهمان ندارد, شما می توانید در این جهت بسیار انجام.

شما کاملا حق با شماست: این حرفه از غذا می تواند فرصت بسیار خوبی برای گسترش بسیاری از عادات خوب, نه تنها مواد غذایی. نه توسط شانس در یک رستوران یا غذا خوردن در این شرکت, ما اغلب در مورد مواد غذایی و conviviality صحبت.

مرا به یاد گارسیا مارکز – عمومی در هزارتوی او – او به درخواست یک میزبان از سیمون بولیوار: "اما از آنجا که اروپایی ها در جدول زمانی که بحث در مورد مواد غذایی?". چه پاسخ? در جدول در حالی که صحبت کردن در مورد مواد غذایی است که در مورد طول وضعیت انسان صحبت کردیم. علاوه بر این، حتی مناجات مسیحی فکر می کنم در این شرایط: داستان عیسی مسیح بر روی زمین به پایان می رسد با شام آخر.

• اکنون, در پایان گفتگوی ما این, یکی از بسیاری از, من می خواهم شما را به من ارسال یک یادآوری از زمین خود را. Com’è Ponza a primavera?

Ponza "جای روح" من است. من در اینجا در Brianza صرف بیشتر وقت من, کارشناسی ارشد اگر من definirmi, به من می گویند که من Ponzese هستم. نظر شما چیست? هر چیز و همه چیز. ما ponzesi ما را بهتر انجام دهید آن نسبت به بقیه بدتر نیست. ما یک چیز دیگر. گفته شده است که شخصیت یک فرد را در سال اول زندگی شکل گرفته است; من ساخته شده به دنبال من در دریا. از حیاط خلوت من, در روز پس از تفکر طوفان از پدر من که در امواج و یا در صبح بهار زیبا ماهیگیری شد, هنگامی که زیبایی از مناظر عطر و بوی سرو کوهی است.

آن چیزهایی که شما آنها را در داخل گیر کرده و بیشتر از دست دادن نیست. Ponza در بهار زیبا ترین مکان در جهان است. نه تنها برای زیبایی از منطقه, بلکه و مهمتر از همه برای طعم آن. برو در اطراف تپه به انتخاب مارچوبه وحشی, مزه مزه خوبی از کنگر خاص رشد در خاک های آتشفشانی است که به آن عطر و طعم بسیار قوی احساسات منحصر به فرد است.

و دریا? در بهار می عنکبوت خرچنگ خوشمزه ترین غذا خوردن, ده پا و ماهی مرکب در کمیت و سوپ ماهی که در این زمان دارای عطر و طعم خاص. من می توانم ساعت ها به شما گفتن, اما اگر شما تا, خودتان را یک هفته در فصل بهار را به Ponza, من به شما تضمین می کنند که شما مشکل از برگشت.

ساندرو, من به شما قول می دهم که من…

عکس های الساندرو Vitiello