Tenute Tomasella – Mansuè (Тэлебачанне)

È un inizio di Giugno molto caldo questo del 2015, lo è stato talmente da farmi scappare qualche giorno al mare in cerca di un po’ di refrigerio. Як звычайна, quando posso, torno nelle terre in cui ho passato l’infanzia, Трэвіза. La spiaggia più vicina che prediligo è quella di Eraclea Mare, in provincia di Venezia. Vado la mattina presto, quando ancora i più dormono, quando il mare lo si vive in tranquillità… facendo lunghe passeggiate sulla spiaggia e nella pineta.

Oltre a rinfrescarmi recupero così energia e benessere, ma poi il caldo torna… e allora che si fa? Будзьце ', direi che l’ambiente ideale in cui spostarsi per continuare a godere di un po’ di fresco è una cantina. Se poi visitandola si assaggiano buoni vini, il benessere si completa. La scelta questa volta è caduta sulle Tenute Tomasella di Mansuè, ў правінцыі Трэвіза. Un’azienda agricola fondata nel 1965, situata tra il Friuli e il Veneto. Una cantina di confine come la chiama Paolo Tomasella, titolare e mia gentile guida.

Trenta gli ettari vitati, ventitré in Veneto e sette in Friuli, divisi dalla DOC delle Grave del Friuli e dalla DOC del Piave. Ho scelto di visitarle dopo avere assaggiato il loro Merlot in una nota enoteca di Motta di Livenza, dopo essere entrata in altre, con vini che differenza ne facevano ben poca, oltretutto serviti a temperature sbagliate, e senza alcuna presentazione. Una mancanza che in una terra di vino come questa, нажаль, ogni volta mi lascia perplessa. Як я часта кажу, c’è chi si accontenta di bere vino, e chi a differenza il vino lo degusta, traendo da esso piacere, esperienza e conoscenza.

Paolo Tomasella, come molti, vive due vite: una nel settore del mobile, e l’altra, per passione e per tradizione familiare, сельская гаспадарка. Accompagnato dall’enologo Angelo Solci, attraverso i viaggi nei territori e nelle produzioni, negli anni ha acquisito quella consapevolezza ed esperienza che ora lo porta a scelte e a percorsi meno facili, ma senza dubbio più stimolanti. У 2013 l’azienda è entrata a far parte del Progetto Tergeo Dell 'Unione Italiana Vini. Finalizzato al sostegno delle pratiche sostenibili in viticoltura, aderisce alle linee di difesa previste dal disciplinare di produzione integrata delle regioni Veneto e Friuli.

Ma torniamo al caldo torrido di questi giorni… vogliamo parlare di vini d’estate? Con Paolo, nella scelta per la degustazione, si è optato proprio in questa direzione. Ora vi descriverò cosa ho avuto il piacere di assaggiare. Некаторыя, in questa terra sarebbe stato più facile parlarvi di Prosecco, sia pur di qualità, DOC o DOCG, ma io non lo farò, semplicemente perché amo parlare di produzioni senza dubbio meno conosciute.

In un caldo pomeriggio di ‘quasi estate’ mi è stato proposto uno spumante rosato demi-sec, Osè, Refosco e Verduzzo appassito in pianta. Un vino fresco dal color rosa corallo e dai profumi di melograno e lampone. In bocca un perlage fine, sapori delicati e persistenti. Пол, osando, l’ha definito un vino da bordo piscina; per quanto mi riguarda lo ritengo una valida alternativa alle solite proposte, gradevole e non impegnativa.

Ho continuato la degustazione con una produzione particolare: Chinomoro, Merlot chinato. Un vino da meditazione dai profumi e sapori speciali grazie all’aggiunta di essenze digestive: Aloe, Artemisia, Colombo, Coriandolo, Rabarbaro, Кітай, Arancio, Sambuco e altre indicate da antiche ricette popolari tramandate da generazioni. Accompagnato da cioccolato fondente, Ён зрабіў гэта добрым мой халаднаватае дзень «амаль летам’ in cantina.

Tenute Tomasella – www.tenute-tomasella.it

Абмеркаванне Роджэра шосты

Адзін раз Josko Gravner міль ёсць Тое ж самае,: "Сінція, для мяне віно белае". Я не вялікі, як яму, але я адчуваю, асабліва калі віно кіпіць.

Мне падабаецца irruento як хваля, што кідае камень ... моцны як поціску рукі сялян адкрыты глядзець табе ў вочы ... мудры як мужчыны, так і жанчыны, якія працуюць у зямлю, якую я люблю і слухаць іх апавяданні.

Віно, якое я люблю гэта. Віно irruento, моцны, мудрым ... віно з яго водарамі прымушае мяне падарожнічаць, і яго густ нагадвае мне. Некалькі дзён таму я сустрэў, быў Россо, і роднай Фрыульская.

Фрыулі, зямля, якая нагадвае мне свайго народа, да сваіх каранёў. Людзі кажуць, што многія цяжка. Праўда даволі моцна адрозніваецца, i friulani vanno capiti. Гэта народ, прывязаныя да зямлі ... Нацыя, якая адкрывае сэрца, калі ён чуе, што сэрца перад вамі, Batte Sincero.

Lunis

Timp Фурлан! На Scussa вільготнай sanbùc, стэла
nassuda nenfra задавальненне ад Fogolârs, на сываратак pluvisina – un pulvìn di fen.
ciavièj або тайте сена ў такім Фрутом ch'al Пте sudàt ад Ciampagna таго вечара Rovana.

Панядзелак. Час Фрыульская! Вільготная скарынка старца, зорка нарадзілася ў разгар дым ад ачагоў, у Дробны ўвечары - гліняны гаршчок сенам у валасах або ў грудзі хлопчыка, гэта значыць потныя з сельскай мясцовасці ў ноч на агонь. П'ер Паола Пазаліні ды ‘Лепшы моладзі’

Gradisca d’Isonzo – Vigneti di Marco Felluga

Добра, хоць гэты рэгіён вядомы сваёй вялікай белы, Ёсць роднай зноў адкрыць для сябе сапраўдную чырвоны і асабліва па гусце. Выпадак быў спрыяльным некалькі дзён таму, каб Рэстаран 'Фаўн " Чезано-мадерные (МБ). Ць Serata, з кіраўніцтвам свайго сябра Роджэра шосты, Я меў задавальненне дэгустацыі вінаў з некаторых гатункаў, выратаваных ад вымірання.

Роднай Фрыулі віна RED

з Роджэр Sesto

Лазы роднай Фрыульская чырвоная ягада, у асноўным ды Parliamo Рефоско, Schioppettino, Tazzelenghe, Pignolo, Terrano, Немалаважнае значэнне, так як культываваць што здолелі выжыць канькі. Гэта звязана з жорсткай характару народа Фрыулі, што, цвёрда, вырашылі падтрымліваць стравы мясцовай спадчына вінаграду, ў патэнцыйнай небяспекі знікнення ў выніку захавання якасці і культурнае значэнне.

Тыповы, аднак, цесна звязана з мясцовы Фрыульская: На самай справе, усё віна з рэгіёну, асабліва чырвоныя, захаваць пэўную волкасць і агрэсію, звязаную нейкім чынам з тым жа характарам жыхароў рэгіёну і мясцовай гастраноміі, моцны і рэзкі, запазычанае з славянскай кухні. І можа быць, гэта была кухня – моцнымі водарамі – садзейнічаць выжывання гэтых лоз жорсткі і цвёрды.

Чырвоныя віна з Фрыулі з'яўляюцца моцны характар, дзікі, адкрыты, Імёны levigati, Сетка, вядомым і, да каля дваццаці гадоў таму, таксама вельмі ўтульна. Нават два гатункі – так званая міжнародная – Найбольш распаўсюджаным у рэгіёне, Іра Мерла рэд Іра Кабернэ Фран, чым у іншых краінах, асабліва першая, ёсць смакавага профілю значна лепей, ня кажуць у Бардо, але і ў Таскане і нават у Паўднёвым Ціролі, тут асабліва "зялёных" і агрэсіўным, con un мясцовы які ў гэтым выпадку сапраўды мае значэнне.

У цяперашні час асноўным матрыца з гэтых вінаў па-ранейшаму і заўсёды тое ж самае: яго, што UVE, il мясцовы (відавочна) чысты; аднак, на ўзроўні склепа, або з дапамогай вінаробства пункту гледжання, нешта змянілася. Мацэрацыя праводзіцца з большай асцярогай, тэмпературы і часу кантраляваць і калібраваны. Бочкі былі ў сярэднім на ўсохлых, Хоць гэта і не абавязкова барэляў, і іх стаж працы значна знізілася, прыходзіць часцей адноўленая. Гэта быў, па сутнасці, "ядро" традыцыйны, на якія яны наносяцца паступова ўсё больш і больш інавацыйныя метады. Часам - і часцей – гэтыя падзеі прыносяць паставіць пад сумнеў, так як усе карані, выклікаючы, напрыклад, для правядзення аперацый - такіх як вінаробства і старэння ў амфар – ўяўляюць сабой рэальную скачок у далёкім мінулым вінаробства, якія адносяцца да традыцый вінаробства сельскі-Каўказскі.

• Гэта Schioppettino паходзіць ад Усходняй Хілз. Ёсць дзве версіі аб паходжанні яго імя. Першы робіць этымалогія адбываецца ад шуму, выкліканага 'выбух з яе ягад здрабняюцца пры. Другі ставіцца да бутэльках, якія ўспыхнулі ў склепе, калі, вясной, у некаторых з іх аднавілі закісанне. У любым выпадку характарызуецца афарбоўкай не вельмі зарадзіць, вядома, менш, чым у Рефоско, мець намёкі чырвоных садавіны ў распаўсюджанасці, увянчаны вострым перцам спецыі. Густ характарызуецца пэўнай кіслотнасці, які дапамагае вылучыць дубільныя рэчывы.

• Il Рефоско (гэта "вінаградных насельніцтва", з якіх найбольш цікавыя прадстаўнік складаюць тое, што Peduncolo Чырвоны), Гэта ў значнай ступені на ўсходніх пагоркаў і трохі ў магіле, даходзячы да правінцыі Трэвіза, характарызуецца рэзкі гарачы, дадалі да вядомага дзікіх раслін і адценнямі чырвоных садавіны і канцэнтратаў, колер інтэнсіўным, і густ характарызуецца адносна нізкай кіслотнасцю, што робіць таніны менш кутняй.

• Il Tazzelenghe спыняючыся, галоўным чынам на Усходніх Хілз, мае падабенства з Рефоско, але ў дадатак характарызуецца досыць моцных і складаных нот жывёл, і асабліва вельмі цвёрдыя таніны і кіслотнасць "востры", такім чынам, паходжанне назвы. Каб утаймаваць гарачнасць таніну практычна абавязковым старэнне ў адпаведным драўніны і / або лёгкае сушкі на корані або на гарышчы.

• Il Pignolo, магчыма, далёкі сваяк Вальтеллина Pignola, мае мяккую вострыя прыправы, досыць умераным і элегантны, узбагачаная араматычная і амаль бальзамічны. Гэта’ адзін з самых высакародных гатункаў вінаграду Фрыулі.

• Il Terrano, таксама называецца Carso Terrano або Рефоско d'Істрыя або Carso і Істрыя, з'яўляецца вінаград, які патрабуе працяглага абразанне, пазначае бадзёрасць і багацці і пастаянная. Ліст, Сярэдні памер, з'яўляецца круглявы, пяцікутнымі, э trilobata; кластар, вялікі, доўга 20 см., звычайна мае форму піраміды з шырокім падставай, крылаты, умерана кампактны, ўяўляе ягады злёгку эліптычнай, сярэдняга памеру з скурай цёмна-сіняга вельмі васковай, парашок’ тонкі, паслядоўны; мякаць раствараецца спрошчаны каларыт, салодкі і трохі’ acidula. Прыводзіць да віном інтэнсіўным лалава-чырвоны колер з пурпурно-моцным водарам і лёгкай бардовы нос, Густ сухі, здаровых, сярэдняя алкаголь, acidulo, tannico, увогуле даволі прыемны. Культывуецца выключна ў карстовых раёнах Горыца і Трыест.

Наколькі даўгалецця, як правіла, хоча віна, якія таксама гатовыя ў бліжэйшы час, але з магчымасцю вытрымліваць некалькі гадоў бутэльцы, каля дзясятка.

Фотаздымак Вінаграднікі і Marco Феллуга – Gradisca d’Isonzo