ایتالیا توسط زنان و مردان بزرگ ساخته شده بود, شیار از زمین, حضور ماندگار در داستان ... من از پدر بزرگ من فکر می کنم, پدر من و بسیاری از مردان دیگر سر سخت ..., معین, مغرور, کارگران سخت! هر وقت من اتفاق می افتد به شنیدن داستان های خود را برای من بسیار هیجان انگیز است. بنابراین زندگی بطور منظم احساس, است از آموزش عالی ...
امروز من می خواهم داستان یک مرد برای گفتن, داستان Ziu Antoneddu, شناخته شده به عنوان ترین آنتونیو Argiolas. مردی از زمین و شراب, به مردی است که تحقق یک رویا هم اکنون در سراسر جهان شناخته شده ...
آنتونیو Argiolas
تازه, به لطف یک تعطیلات کوتاه در ساردینیا, من به دیدار کردم والنتینا Argiolas. والنتینا چاپ سی ام حضور کنگره ملی Onav, در ماه ژوئن در Nuoro برگزار شد. موضوع: "شراب و زنان”. Ormai la presenza femminile in questo settore è determinante sia tra le appassionate, هر دو در میان زنان فعال در لطف منابع به مهارت های سازمانی قوی. در این کنفرانس صحبت از شخصیت از کشت انگور در ساردینیا نیز وجود دارد: "Cannonau, انگور گسترده ترین کشت در جهان. In francese Grenache, در spagnolo Granaciaهر چه ..., in Sardegna la viticoltura è una delle più antiche”.
در حالی که یک degustavamo Turriga از 2007, قرمز با ساختار قابل ملاحظه ای از این ژانر است که تجدید نظر به من, والنتینا باعث شده حس کنجکاوی من, من داستان از شرکت های خود را به جد بزرگ فرانسیس تاسیس گفت, ma spinta ai livelli che ora ha raggiunto, dal nonno Antonio. کسب و کار خانوادگی; فرزندان و نوه ها در نقش های مختلف با شور و شوق به پیگیری و تداوم این واقعیت ایجاد شده توسط سرسختی از یک مرد درگیر, و یا بهتر, از یک افسانه. Lui è Ziu Antoneddu…
او در متولد شد 26 دسامبر 1906, جنگ دیدم ... پدر او یک بیوه به زودی. با سه خواهر به مادر بزرگ مادر سپرده شد. از آنجا که دوران کودکی او خود را در مدرسه مشخص; ریاضیات شور و شوق خود را, کار ماموریت او این بود. او در یک هزار شرکت تجربه رفت و آمد بین کالیاری و جنوا تلاش. Fece di tutto… Iniziò con due ettari di vigneto. Era determinato ad acquistarne ogni anno un appezzamento in aggiunta. Diventarono quattro, و پس از آن شما, و پس از آن ده, و سپس به جریان سه صد درصد .... سی سال پس از او ملاقات همسر خود را Bonaria, در عشق و ازدواج.
او خوش خلق و او را در تمام تکمیل کمک کرد, زمان c'era نمی, فقط یک کار وجود دارد ... آنتونی مسافر مشتاق بود, گردنبند گل هیچ. آنها ماه عسل خود را در ناپل و جو در زمان. او به سفر ادامه داد, مهربان و نه در خانه صبر کنید. آندو در کالیفرنیا, ریو دو ژانیرو, و Svizzera, در Germania به, در Portogallo, در Spagna, در روسیه, in Ucraina… Antonio voleva vedere il mondo. آنها سه فرزند که بعدها به او هفت نوه به حال. بزرگترین والنتینا. همه به طور فعال در شرکت های درگیر. آنتونیو افتخار بود, در حال حاضر یک صد سال بود. Era stanco ma felice…
والنتینا در گفتن خاطرات خود را اغلب به من تکرار: "سینتیا, lui era un uomo d’altri tempi, یک مرد از سبک و فضل, یک مرد مهربان”. Antonio o meglio Ziu Antoneddu, او را دیدم تحقق کار خود را, دارای فرزندان بزرگ و نوه, آنها در مطالعه دیدم و آماده شدن برای زندگی به طوری که در حال حاضر با زمان تغییر, می تواند تداوم به کار آغاز شده توسط او را. Molte le soddisfazioni, molti i riconoscimenti… molti ancora i progetti. Antonio Argiolas ci ha lasciato il 20 ژوئن 2009 all’età di 102 سن. لیو è, e sarà sempre una leggenda… e le leggende non muoiono mai…
راز صد سال زندگی, میل به زندگی و انجام دهید این است ... من همیشه قصد داشت انجام دهد...
آنتونیو Argiolas, Ziu Antoneddu
نظرات به انتشار گزارش در فیس بوک
Antonella است رسی:
Che bella storia somiglia a quelle di tante persone che hanno sacrificato la loro vita per il lavoro dei campi…
سینتیا Tosini:
Antonella già… e ora guarda questa generazione che ne ha fatto… che tristezza…
Antonella است رسی:
Purtroppo la colpa è anche nostra che non avviciniamo i giovani verso il lavoro della terra ormai i nostri ragazzi guardano più all’apparire che all’essere…
سینتیا Tosini:
Antonella است, io credo che si possa ancora… “l’importante è marciare tutti insieme nella stessa direzione”. Il problema degli Italiani, è la mentalità sbagliata… ognuno vuole andare avanti per conto suo. Così non va avanti nessuno!!!!
Antonella است رسی:
lo so noi siamo un popolo del faccio io solo non capiamo che l’unione fà la forza in tutti i campi di lavoro invece c’è un individualismo allucinante…
توماس Ponzanelli:
Sinceramente non so se il canonau è il vitigno più coltivato al mondo. Lo si trova anche in corsica e viene chiamato sciaccarellù particolarmente coltivato nella zona di aiacciù. Sinceramente l’unico che degusto volentieri, non chiedetemi i motivi, è il canonaù della sardegna.
Claudia Cordara:
Sono d’accordo con te Cinzia, l’unione fa la forza, questo è il mio motto. Purtroppo, mi devo spesso scontrare con persone molto individualiste. Ma io non demordo;-)))
آدریانو Liloni:
Il cannonau ha lo stesso ceppo in Spagna ma da qui a parlare di vitigno piu’ coltivato al mondo….
سینتیا Tosini:
توماس, il delegato ONAV di Cagliari, Enzo Biondo ne ha parlato all’ultimo congresso ONAV in Sardegna. Era presente anche Valentina Argiolas. Enzo Biondo, è un’accademico della vite. Mito mediterraneo è il suo ultimo libro. Per farti capire le mie fonti… 🙂
آدریانو Liloni:
Valentina Argiolas conosciuta al Vinitaly… con l’amica Valentina Congiu
سینتیا Tosini:
Claudia è un virus purtroppo. C’è chi tenta di unire, con molta fatica e molti sforzi, economici e non. Molti si adagiano, anzi si accomodano finchè fa loro comodo… poi continuano per conto loro. Così non va proprio bene…
سینتیا Tosini:
آدریانو, come ho detto a Tommaso ho le mie fonti. Enzo Biondo “Cannonau. Mito Mediterraneo” آخرین کتاب خود. Delegato Onav di Cagliari. Cannonau, 260 mila ettari nel mondo.
آدریانو Liloni:
Il ceppo iniziale non e’ sardo, pero’ magari sono male informato io.
به Giancarlo Vischi:
Bellissima storia. Come tutte quelle di cui ci fai dono… Mi piace la definizione della nipote: Uomo d’altri tempi, di stile e di garbo, uomo gentile. Vorrei che uomini come il signor Argiolas, fossero i punti di riferimento per le attuali generazioni. Onesto lavoro, شور, impegno, curiosita’ e voglia di migliorarsi. Il guadagno è importante ma certi valori sono imprescindibili. خوش سینتیا
سینتیا Tosini:
Grazie Giancarlo, condivido con te. I soldi vanno e vengono, l’onore e il rispetto se guadagnati, non si perdono più!
میکل آنژ شارپ:
L’italia è stata fatta da grandi uomini…appunto è stata…oggi ce ne sono sempre meno di uomini così! با تشکر از شما سینتیا, سلام!
سینتیا Tosini:
Ciao Michelangelo, tristemente vero… اما, io li continuo a cercare… زنان و مردان… grazie 🙂